Abstract:
در مقاله پیش رو ثابت میشود که اسلام گرایی میـان احـزاب اسـلام گـرای شـمال عـراق ویژگـی متمایزی در مقایسه با سایر احزاب یا مراکز اسلام گرا در کشورهای اسلامی دیگر دارد و آن برتـری عامل و انگیزه های قومی بر عامل و انگیزه های مذهبی است . احزاب کرد اسلام گرای عراقی به رغـم وابستگیهای مالی، هویتی و بعضا سیاسی به برخی کانون های اصلی اسلام گرایی در خاورمیانه و بـا وجود رویه انتقادی که در قبال دو حزب حاکم سکولار در کردستان (حزب دموکرات و حزب اتحادیه میهنی) پیش گرفته اند، به دلیل قویتر بودن ویژگیهای قومی (ملیگرایانه ) نسبت بـه ویژگـیهـای مذهبی در عراق ، در جهت گیریهای کلان ابتدا خود را عضو جامعـه کردهـا و سـپس عضـو جامعـه بزرگ تر مسلمانان قلمداد میکنند که به معنـای قـویتـر بـودن کشـش هـای ملـیگرایانـه میـان اسلام گرایان کرد است . لذا در اولویت بندی عناصر مختلف هویت ساز میان این احزاب ، ملـیگرایـی نسبت به گرایش های اسلامی و مذهبی مرتبه بالاتری دارد. در نتیجه ، بهتر است به جـای اصـطلاح «احزاب اسلام گرای کرد» آنها را «احزاب کرد اسلام گرا» بنامیم .
Machine summary:
"» ـ عبدالرحمن صدیق: وزیر اسبق محیط زیست دولت عراق فدرال و از اعضای کمیته رهبری حزب اتحاد اسلامی کردستان در مقالهای مواضع خود و حزبش را در خصوص هویت قومی و ملی چنین بیان میکند: «ملت کرد با بزرگداشت و یادآوری جشن بزرگ نوروز به جهانیان اعلام میکند که ملتی مستقل و دارای شناسنامه و تاریخی ویژه است.
اما این هویت ملی جدید برای نهادینه شدن بین مردمان عراقی و تبدیل آنان به یک ملت نیاز به مرور زمان دارد و چون در خود خصوصیات پارادوکسیکالی دارد، چگونگی به سرانجام رسیدنش کاملا از یک طرف، وابسته به میزان تعامل نخبگان و گروههای قومی ـ مذهبی عراق با یکدیگر و چگونگی حل برخی بحرانهای پیش روست (مانند تعیین سرنوشت کرکوک یا جایگاه سنیها در قدرت) و از طرف دیگر، به میزان تداوم نفوذ، فشار و نیز منافع دولتهای تأثیرگذار در عراق بستگی دارد (پشنگ، هویت ملی ستاره ناپیدای سپهر سیاسی عراق، وبلاگ اردشیر پشنگ).
نمیدانم این هیاهو و جنجال چیست که برای جدایی و استقلال کردستان به راه انداختهاید!؟ چه اشکالی دارد که کردستان هم مستقل باشد؛ مگر همسایگان کردستان همگی مستقل نیستند و از کیان خود حفاظت نمیکنند؟» این مصاحبهها در کنار کیفیت تصمیمگیریهای احزاب کرد اسلامگرای عراقی در پارلمان و دولت این کشور و حضور در ائتلاف بزرگ همپیمانی کردستان در هر دو دوره پارلمان (2010 ـ 2005 و 2010 تا امروز) باعث میشود به این جمعبندی برسیم که کردهای اسلامگرا (چه تندرو چه میانهرو) در ترتیببندی عناصر هویتساز خود مرتبه بالاتری برای عنصر ملیگرایی در برابر عنصر اسلامگرایی قائلاند و حتی در بحث تلاش برای حرکت در مسیر استقلال و تأسیس کشوری کردزبان در عراق بسیار صریحتر از رهبران سکولار احزاب حاکم در کردستان سخن میگویند."