Abstract:
از نگاه بسیاری از دانش پژوهان ، جریان اصلی روابـط بـین الملـل و سیاسـت خارجی، کنش های کنشگران در راستای رسـیدن بـه اهـدافی مـادی مثـل قدرت ، امنیت یا منافع است . جریان غیرمتعارف در این رشته هم با واکـنش به این رویکرد، هم خود را در نشان دادن چگـونگی تکـوین مفـاهیم قـدرت ، امنیت و منافع گذاشته اند. در این بین تلاشی صورت گرفته است تا اهـداف کنشگران را با مفاهیمی دیگر تبیین کنـد. یکـی از ایـن مفـاهیم عبـارت از «احیاء اعتبار» است . با در نظر گرفتن این فرضیه که برنامه هسته ای ایـران تلاشی برای احیاء اعتبار این واحد سیاسی است ، این پرسش مطرح میشود که این احیاء اعتبـار از چـه روش هـایی دنبـال شـده اسـت ؟ ایـن مقالـه در راستای پاسخ به این پرسش ، دو فرایند احیاء اعتبار ناشی از احساس شرم و ناشی از احساس توهین را متمایز و مولفه های هرکدام را مشخص میکند و در ادامه مصادیق آن را در دو دورة تلاش بر سر این برنامه نشان میدهد.
Machine summary:
"واژه های کلیدی: احیاء اعتبار، برنامۀ هسته ای ایران ، فرایند شـرم -جبـران ، فرایند توهین -خشم -انتقام مقدمه اگرچه هم جریان اصلی نظریات روابط بین الملل با ارتباط دادن کـنش هـا یـا برآینـد آنها به مفاهیم امنیـت ، قـدرت و منـافع و هـم نظریـات جریـان غیراصـلی بـا ابـراز حساسیت به چگونگی تکوین و اولویت یافتن ایـن مفـاهیم ، بـه نـوعی سـه مفهـوم قدرت ، امنیت یا منافع را غایت کار خود قرارمیدهند، ادبیـاتی دیگـر پـا بـه عرصـۀ روابط بین الملل و سیاست خارجی گذاشته اسـت کـه بـا اسـتناد بـه مفـاهیمی مثـل انگیزش روحیه باوری، حیثیت ، عـزت نفـس (٩٠ :٢٠٠٨ ,Lebow) و اسـتفاده از مفـاهیم مسبوق به سابقۀ شناسایی، جایگاه و اعتبار، تلاش دارند کنش ها را نه بـا اسـتفاده از مفاهیم قدرت ، امنیت یا منافع ، بلکه با مفهوم عزت یا مفـاهیم نزدیـک بـه آن تبیـین کند.
روحانی در جایی دیگر از یادداشت های خود ضمن تأکید دوباره بـر بلندمـدت بودن برنامه اش ، این خصوصیت را به طور ضمنی عاملی میداند که طرفداران فرایند شرم -جبران را از طرفداران فرایند توهین -خشم -انتقام جدا میکند: «مسـیر حرکـت ، مسیر درستی است ، ولی چون زمان بر اسـت ، مخـالفین آن را مـورد شـک و تردیـد قرارمیدهند و کاری میکنند که مسئولین نتواننـد تصـمیم مناسـب و دقیقـی اتخـاذ نمایند» (روحانی، ١٣٩٠: ٥٤)."