Abstract:
در مطالعه حاضر، تأثیر مصرف گلی‌بن‌کلامید به تنهایی و به‌طور تعاملی با
تمرین هوازی بر کنترل گلوکز خون بیماران دیابتی نوع‌بررسی شده است.28 بیمار
دیابتی مرد(40 تا 60 سال)به‌طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و در سه گروه تقسیم
شدند که عبارتند از:گروه A ، مصرف روزانه 5 میلی‌گرم گلی‌بن‌کلامید به مدت 12
هفته(8 نفر)، گروه B ، تعامل تمرین هوازی با مصرف روزانه 5 میلی‌گرم
گلی‌بن‌کلامید به مدت 12 هفته(10 نفر)و گروه C ، تعامل تمرین هوازی با مصرف
روزانه 5/2 میلی‌گرم گلی‌بن‌کلامید به مدت 12 هفته(10 نفر).بیمارارن گروههای B و C سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقیقه به
اجرای تمرینهای هوازی روی چرخ کارسنج با شدت 60 تا 70 درصد xamRRH
پرداختند.غلظت گلوکز خون و هموگلوبین گلیکوزیله( cIAbH ) و حداکثر اکسیژن
مصرفی()به‌عنوان متغیرهای وابسته در سه مرحله پیش، میان و پس‌آزمون اندازه‌گیری
شدند.برای تجزیه و تحلیل یافته‌های تحقیق، از روش آماری آنالیز واریانس( AVONA
)استفاده شد.یافته‌های تحقیق، کاهش غلظت گلوکز و cIAbH بیماران شرکت‌کننده در هر سه گروه
را به‌طور معناداری نشان دادند( 05/0P ).اما بین تغییرات ایجاد شده در غلظت
گلوکز خون و cIAbH گروههای تحقیق تفاوت معناداری مشاهده نشد و حداکثر اکسیژن
مصرفی()فقط در گروه B به‌طور معنا داری افزایش یافت( 05/0P ).بر پایه یافته‌های به‌دست آمده می‌توان اظهار داشت که در بیماران دیابتی
نوع، مصرف گلی‌بن‌کلامید به تنهایی و به‌طور تعاملی با تمرین هوازی سبب بهبود
کنترل گلوکز خون می‌شود.در واقع، بیماران دیابتی نوع‌که از قرص گلی‌بن‌کلامید
برای درمان استفاده می‌کنند، می‌توانند با انجام تمرین هوازی میزان مصرف گلی
بن‌کلامید را کاهش دهند بدون اینکه در روند بهبود متابولیکی ایجادشده اختلالی
به‌وجود آید.
Machine summary:
"در واقع، بیماران دیابتی نوع‌که از قرص گلی‌بن‌کلامید برای درمان استفاده می‌کنند، می‌توانند با انجام تمرین هوازی میزان مصرف گلی بن‌کلامید را کاهش دهند بدون اینکه در روند بهبود متابولیکی ایجادشده اختلالی به‌وجود آید.
از نظر کلینیکی، هنوز نقش ورزش و فعالیت بدنی در بهبود کنترل متابولیکی بیماران دیابتی نوع‌بعد از شروع داروهای خوراکی کاهنده قند خون شناخته نشده است(17)و این سئوالات مطرح می‌شوند که آیا مصرف قرص گلی‌بن‌کلامید به تنهایی و به همراه انجام فعالیتهای ورزشی سبب بهبود کنترل متابولیکی در بیماران دیابتی نوع‌می‌شود؟آیا با اجرای فعالیتهای ورزشی می‌توان مقدار مصرف دارو را کاهش داد، بدون اینکه اختلالی در بهبود کنترل متابولیکی ایجاد شود؟هدف این تحقیق، یافتن پاسخ این سئوالات است.
در جدول 3، نتایج تحلیل واریانس بین گروهها در مورد تأثیر مصرف قرص گلی‌بن‌کلامید به تنهایی، به‌صورت تعاملی با تمرین هوازی بر گلوکز خون و هموگلوبین گلیکوزیله( cIAbH )در زمانهای متفاوت اندازه‌گیری ارائه شده‌اند.
البته، میزان کاهش قند خون در گروههای تعاملی تمرین هوازی و مصرف قرص گلی بن‌کلامید(به‌ویژه در گروه مصرف قرص به مقدار 5 میلی‌گرم)نسبت به گروهی که صرفا از قرص استفاده می‌کردند، بیشتر بود در توجیه این یافته می‌توان بیان داشت که بافت عضله در بیشتر روز برای انرژی به گلوکز متکی نیست و بیشتر انرژی خود را از مصرف اسیدهای چرب به‌دست می‌آورد.
از این رو باتوجه به موارد گفته‌شده، اجرای تمرین ورزشی به همراه مصرف دارو سبب کاهش بیشتر در سطح گلوکز خون به دنبال آن کاهش هموگلوبین گلیکوزیله شده و احتمال ایجاد عارضه رتینوپاتی را در بیماران دیابتی نوع‌کاهش می‌دهد و یا به تعویق می‌اندازد."
(
, 
, 
)
