اثرات استفاده از حرکت پرس سینه و پشت ران در تناوب های استراحتی بر میزان درک فشار کار، لاکتات خون و کمیت اجرای حرکت جلو ران اندام پروران Journal Article

Writer: اراضی، حمید ؛ اصغری، احسان ؛ گاراژیان، یاسر ؛

پژوهش در طب ورزشی و فناوری بهار و تابستان 1391 - شماره 3 ، Science-Research (Ministry of Science/ISC (‎10 page(s) - From 12 to 21 )

Keywords: میزان درک فشار کار پرس سینه ﺟﻠﻮ ران استراحت فعال پشت ران

Abstract:

هدف این پژوهش بررسی اثرات استفاده از حرکت مقاومتی بالاتنه (پرس سینه) و پایینتنه (پشت ران) در تناوبهای استراحتی بر میزان درک فشار کار (RPE)، مقدار لاکتات و کمیت اجرای حرکت جلو ران با بار 75 درصد یک تکرار بیشینه بود. 15 مرد اندامپرور با میانگین 9/1± 9/20 سال، قد 5/4± 6/175 سانتی‌متر، و وزن 2/5±8/74 کیلوگرم، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و سه جلسه تمرین را به فاصله 48 ساعت از یکدیگر انجام دادند. آزمودنیها در هر جلسه یکی از مدلهای فعالیتی L1 (حرکت جلو ران با استراحت غیرفعال)، L2(حرکت جلو ران با حرکت پرس سینه و استراحت غیرفعال) و L3 (حرکت جلو ران با حرکت پشت ران و استراحت غیرفعال) را تا سرحد خستگی و با فاصله استراحتی 3 دقیقه انجام دادند و تعداد تکرارها در نوبتهای مذکور ثبت گردید. میزان درک فشار کار و لاکتات خون، پیش و پس از فعالیتهای مختلف، ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. نتایج نشان داد تعداد تکرارها در نوبتهای متوالی هر سه مدل فعالیتی کاهش یافته و بین توانایی حفظ تکرار در نوبتهای متوالی بهویژه در مدل فعالیتی L2 تفاوت مثبت معنی‌داری وجود دارد (05/0P<). همچنین، تفاوت معنی‌داری بین مدلهای فعالیتی L2 و L3 و L1 و L3 در توانایی حفظ تکرار وجود داشت (05/0P<). در میزان درک فشار آزمودنیها بین همه مدلهای فعالیتی تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (05/0P<). همچنین، این نتایج نشان داد از بین مقدار لاکتات تولیدشده در مدلهای فعالیتی L2 و L3 و L1 و L3 تفاوت مثبت معنی‌داری در مورد روش L2 وجود دارد (05/0P<). بنابراین، باتوجه به نتایج بهدستآمده به نظر میرسد استفاده از مدلهای تمرینی به شکل ترکیب تمرینات اندام تحتانی و فوقانی علاوه براینکه زمان کل تمرین را کاهش میدهند، کمیت تکرارها را با میزان درک فشار کار و مقدار لاکتات کمتر نسبت به سایر مدلهای تمرینی در حد بالاتری نگه میدارند.

Machine summary:

"نتایج یافته های پژوهش نشان داد هر سه مدل فعالیت L١، L٢ و L٣ موجب کاهش تعـداد تکرارهـا در نوبـت هـای متوالی حرکت جلو ران میشوند و بین توانایی حفظ تکرار در نوبت های متوالی تفاوت معنیداری وجود دارد (٠٠٠١=P) (شکل ١). با درنظرگـرفتن ایـن مطلـب کـه ایـن تفاوت بین مدل های فعالیتی L١ و L٢ معنیدار نبود، میتوان استنباط کرد که اجرای حرکـت پـرس سـینه در دوره استراحتی حرکت جلو ران علاوه بر اینکه موجبات بازیافت اندام تحتانی را طی دوره اسـتراحتی فـراهم میکند، با افزایش جریان خون و بالابردن فشار خون در اندام فوقانی و کل بدن ، باعـث فشـرده شـدن عـروق اندام فوقانی و جریان یافتن بیشتر خون به سمت اندام تحتانی میشود (١٤). با درنظرگرفتن مطالب فوق میتوان نتیجه گیـری کـرد کـه اسـتفاده از مـدل هـای فعالیتی ترکیبی علاوه بر اینکه با توزیع بهتـر و مـؤثرتر جریـان خـون از تجمـع لاکتـات بیشـتر در عضـلات جلوگیری میکند، با کاهش میزان درک فشار کار نیز تعداد تکرارها را در حد بالاتری حفظ میکند و موجـب انجام مؤثرتر فعالیت میشود. Effect Of active versus passive recovery on power output during repeated bouts of short term, high intensity exercise, Journal of Sports Science and Medicine, 2: 47-51. Effect of active versus passive recovery on work performed during serial supramaximal exercise tests, Int J Sports Med, 25:109-114. Influence of different rest intervals during active or passive recovery on repeated sprint swimming performance, Eur J Appl Physiol, 93: 694–700 12. Effects of active and passive recovery conditions on blood lactate, rating of perceived exertion, and performance during resistance exercise, J Strength cond Res, 14:151-156. The combined acute effects of massage, rest periods, and body part elevation on resistance exercise performance, J Strength Cond Res, 22 (2): 575-582."

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: