Abstract:
انقلاب اسلامی ایـران در سـال ١٣٥٧ش در شـرایطی بـه پیـروز رسـید کـه در کشـور حکومت چندگانه ایجاد شده بود و گروه های مختلفی میتوانسـتند حکومـت جامعـه را به دست گیرند. ارتش شاهنشاهی یکی از گروه هایی بـود کـه فرصـت تسـلط بـر اوضـ متشنج آن زمان را داشت ؛ ولی آنچه رخ داد، اعلان بیطرفی آن در کشمکش های انقلابی بود. یکی از عوامل شکست ارتش پهلوی، ناهماهنگی در سیاست سرکوب و سازش بود که در چگونگی مقابله و مبارزة آن ها با انقلابیون نمودار شد. به نظر نویسـنده ، چیـنش و ترکیب سیاست سـرکوب و سـازش در مواجهـه بـا انقلابیـون زمی ـه فروپاشـی دسـتگاه سرکوب را فراهم کرد. ناهماهنگی در سیاست سرکوب و سازش از یک سو موجب شـد زندانیان سیاسی آزاد شـوند ؛ درنتیجـ ه چنـین روشـی رژیـم نتوانسـت در مرحلـه بعـدی انقلابیون را دست گیر کند؛ از سوی دیگر سازش های دولت های اخیر شاه (شریف امامی و بختیار) به بازداشت نیروهای سرکوبگر و حتی انحلال ساواک (٣ بهمن ١٣٥٧) منجـر شد که درنهایت ، موجب اختلاف در صفوف فرمان دهان ارتش بـرای کنتـرل و سـرکو انقلابیون و به هم خوردن تعادل نیروها به نفع انقلابیون شد.
Machine summary:
"ناهماهنگی در سیاست سرکوب و سازش از یک سو موجب شـد زندانیان سیاسی آزاد شـوند ؛ درنتیجـ ۀ چنـین روشـی رژیـم نتوانسـت در مرحلـۀ بعـدی انقلابیون را دست گیر کند؛ از سوی دیگر سازش های دولت های اخیر شاه (شریف امامی و بختیار) به بازداشت نیروهای سرکوبگر و حتی انحلال ساواک (٣ بهمن ١٣٥٧) منجـر شد که درنهایت ، موجب اختلاف در صفوف فرمان دهان ارتش بـرای کنتـرل و سـرکو انقلابیون و به هم خوردن تعادل نیروها به نفع انقلابیون شد.
وی که در کشاکش گفت وگوهایی بین شاه و انقلابیون انتخاب شده بود، برای مقابله با بحران سازش هایی را مطرح کرد که عبارت اند از: لغو حکومت نظـامی ، برگـزاری انتخابـات آزاد، اعـلام کنـارگیری ایـران از سـنتو، توقـف خریـد تسلیحات ، دست گیری و زندانی کردن مقامات و وزرا، آزادی زندانیان سیاسی، اعـلام انحـلال ساواک و تقدیم لایحۀ انحلال ساواک (در ٣ بهمن ١٣٥٧)، احضار نصیری بـه دادسـرا، اعـلام پرداخت غرامت به زندانیان سیاسی و خانوادة شهدا، احضـار داریـوش همـایون وزیـر پیشـی اطلاعات به دادسرا، آزاد کردن مسعود رجوی، اعلام باز شدن فرودگاه برای ورود امام (موحد، ١٣٦٣).
علاوه بر زندانیان سیاسی رهاشده ، اقـدامات دولـت هـا ی چهارگانۀ اواخر عمر رژیم شاه مستقیما باعـث ضـعف دسـتگاه سـرکو شـد ؛ ازجملـه ایـن اقدامات به این شرح است : جابه جایی ارتشبد و سپهبد مقدم در دولت آموزگار، عزل هویـدا از وزارت دربار، برکناری ٣٣ نفر از مأموران ارشـد سـاواک (ثـابتی و نصـیری ، تنبیـه افسـران و سربازانی که به دانشجویان تیراندازی کرده بودند (در دولت شریف امامی)، دسـت گیـر ی ١٣٢ سیاست مدار سابق ، احضار داریوش همایون وزیر پیشین اطلاعـات بـه دادسـرا، تقـدیم لایحـۀ انحلال ساواک، انحلال ساواک و..."