Abstract:
این پژوهش برآن است تا با کمک رویکرد مطالعات فرهنگی و با روش کیفی به بازنمایی انگاره های نظام آموزشی از مشروطه تا دورة فضای باز سیاسی بپردازد تا دریابد که برخلاف تغییـر و تحـولات جامعه که داعیه دار جنبشی دموکراتیک بوده اند، در نظـام آموزشـی نظـم و ایـدئولوژی اقتدارگرایانـه چگونه ارائه شده ، به علاوه اینکه آیا متناسب با تحولاتی چون انقلاب مشروطه ، شکل گیـری دولـت شبه مدرن و جنبش ملی، انگاره های دموکراتیک آموزش داده شد یا نه ؟ این پژوهش با مطالعه نظام آموزشی همچون یکی از دسـتگاه هـای ایـدئولوژیک مهـم در بازتولید قدرت به این نتایج دست یافته است که محتوا و شیوة تدریس نظام آموزشی در ایـن دوران ، گفتمانی اقتدارگرا و یک دست در رابطه میان مدرسه - خانواده حاکم بوده است و سوژة حساس مدرسه ، بیشتر تحت تلقین و باوراندن مکانیسم هایی چون قـدرتگرایی، هـم رنگـی بـا جماعت ، دوگانگی، محافظه کاری، تقدیرگرایی، نرم خویی، تضعیف اعتماد به نفس ، صبر و حوصله بود و در این میان ، سویه های مقاومت و متعارض با گفتمان اقتدارگرایی ملاحظه نشده است
Machine summary:
بازنمایی انگاره های ایدئولوژیک نظام آموزشی دوران مشروطه و فضای باز سیاسی در دهۀ ١٣٢٠ علی مختاری ١*، علی محمدزاده 2 (تاریخ دریافت : ٩٣/٦/١١، تاریخ پذیرش : ٩٣/١٢/١٠) چکیده این پژوهش برآن است تا با کمک رویکرد مطالعات فرهنگی و با روش کیفی به بازنمایی انگاره های نظام آموزشی از مشروطه تا دورة فضای باز سیاسی بپردازد تا دریابد که برخلاف تغییـر و تحـولات جامعه که داعیه دار جنبشی دموکراتیک بوده اند، در نظـام آموزشـی نظـم و ایـدئولوژی اقتدارگرایانـه چگونه ارائه شده ، به علاوه اینکه آیا متناسب با تحولاتی چون انقلاب مشروطه ، شکل گیـری دولـت شبه مدرن و جنبش ملی، انگاره های دموکراتیک آموزش داده شد یا نه ؟ این پژوهش با مطالعۀ نظام آموزشی همچون یکی از دسـتگاه هـای ایـدئولوژیک مهـم در بازتولید قدرت به این نتایج دست یافته است که محتوا و شیوة تدریس نظام آموزشی در ایـن دوران ، گفتمانی اقتدارگرا و یک دست در رابطۀ میان مدرسه - خانواده حاکم بوده است و سوژة حساس مدرسه ، بیشتر تحت تلقین و باوراندن مکانیسم هایی چون قـدرتگرایی، هـم رنگـی بـا جماعت ، دوگانگی، محافظه کاری، تقدیرگرایی، نرم خویی، تضعیف اعتماد به نفس ، صبر و حوصله بود و در این میان ، سویه های مقاومت و متعارض با گفتمان اقتدارگرایی ملاحظه نشده است .
البته مطالعۀ این وضع به معنای مطلق این ادعا نیست که این نظام آموزشی ما بوده اسـت که موجب اقتدارگرایی و برگشت آن شده است ، بلکه تنها اشاره به بخشی از سـاحت زنـدگی روزمره است که چگونه خود سوژه های کارگزار اقتدارگرایی را پرورش میداد؛ موضـوعی کـه در دیگر دستگاه های ایدئولوژیک ، که با سیاست ارتباط بیشتری داشته اند، نمود بیشتری دارد.