Abstract:
این پژوهش با مقایسهی توانمندسازی و بهسازی منطقهی حصیرآباد بین دو دورهی 1386 که توسط دانشگاه شهید چمران اهواز مطالعه شده و سال 1390 که توسط نگارندگان صورت گرفته است. از کل جامعهی آماری 5724 خانوار حصیرآباد، 97 خانوار در سال 1386 و 100 خانوار در سال 1390 به عنوان نمونهی آماری نظرسنجی شده است. در این پژوهش به فاکتورهایی چون؛ موقعیت، تاریخچهی شکلگیری و سپس الگوی کاربریهای مختلف مسکونی، تجاری، بهداشتی، زمینهای بایر، میزان پوششدهی زیر ساختها، شیوههای جمعآوری زباله، مسکن و نحوهی ساماندهی کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، توپولوژی، کیفیت نوع مسکن و تعداد طبقات و درصد آنان پرداخته شده است. در منطقهی مورد مطالعه، ساختار کالبدی فضایی دارای الگوی شبکهای با نقشهی منظم است. اما تفکیک نامنظم واحدها موجب بلوکهای شهری غیر هندسی شده است. در این پژوهش، توزیع فراوانی مدت سکونت، منشاء و علل مهاجرت، قومیت، وضعیت تحصیلی، امکانات آموزشی خانوادهها و فرزندان آنها در فاصله بین سال 1386 تا 1390 بیان گردیده است. این تحقیق از نوع توصیفی و روش انجام آن به صورت تحلیلی ـ پیمایشی بوده که گردآوری اطلاعات آن به دو صورت کتابخانهای (استفاده از منابع مکتوب موجود و سایتهای الکترونیکی) و میدانی (مراجعه به واحد شهرسازی شهرداری منطقه 7 شهر اهواز و مصاحبه با مسئولین و کارشناسان مربوطه) انجام شده است. نتایج نشان میدهد که میانگین درآمدی افراد در سال 1386 حدود 230 هزار تومان بوده که در سال 1390 به 350 هزار تومان رسیده است. محدودهی مورد مطالعه حدودا دارای 20% نرخ بیکاری بوده و توانایی اقتصادی مرفهترین خانوارها 235 برابر توانایی فقیرترین خانوار میباشد. هر فرد بین سنین 15 تا 65 سال علاوه بر خود، بار تکفل 9/0 نفر دیگر را بر عهده دارد.
Machine summary:
موقعیت جغرافیایی حصیرآباد: در نیمهی شرقی شهر اهواز و از شمال به کوی آل صافی، از غرب و جنوب غربی به منازل چهارصد دستگاه و شرق و جنوب شرقی به محلهی منبع آب محدود میشود (منطقهی 7 شهرداری اهواز، 1390)؛ و با منشأ مهاجرت روستایی و از نظر قدمت، وسعت و جمعیت یکی از بزرگترین نواحی حاشیهنشین است که تقریبا در قلب شهر قرار دارد و بر روی تپههایی قرار گرفته که میتواند بهترین منظرگاه و چشمانداز شهری محسوب شود اما استقرار سکونتگاههای بیضابطه و غیر استاندارد این فرصت را از شهر گرفته و چهرهی نازیبایی به آن داده است.
جدول 5: توزیع فراوانی قومیت پاسخگویان و علل اسکان در منطقه (رجوع شود به تصویر صفحه) (منبع: دانشگاه شهید چمران اهواز، 1386: 17) جدول 6: توزیع فراوانی قومیت پاسخگویان و علل اسکان در منطقه قومیت نوع زبان فراوانی درصد علل اسکان خانوار بختیاری بختیاری 28 28% ارزانی محل سکونت 66% ترک ترکی 2 2% نزدیکی به خویشاوندان 31% عرب عربی 59 59% واگذاری زمین توسط خویشاوندان 3% فارس فارسی 8 8% جمع کل 100 نامعلوم نامعلوم 3 3% کل کل 100 100 (منبع: تحقیق و نظرسنجی نگارنده، 1390) علل مهاجرت ساکنین به محله حصیرآباد مسجدسلیمان دو دههی گذشته مهاجرپذیر و محل جذب افراد برای یافتن شغل بوده، اما پس از کاهش استخراج نفت، کاهش اشتغال، وجود چشمههای گازهای سمی مانند 2SH، گازهای سیانور، اعصاب و خردل با غلظت بالا، گازهای کشنده با حجم فراوان که هم اکنون منشأ خودکشی، بیماریهای روانی، آتشسوزی با خسارات مالی و جانی گردیده، سکونت بیش از 80% مناطق شهری را غیر اصولی کرده است و همهی این عوامل شهر را به یک شهر مهاجرفرست تبدیل کرد.