Abstract:
یکی از موضوعهای مطرح شده در روانشناسی سلامت، بررسی اثرات مثبت ضربههای روانی روی افراد مواجه شده با حوادث ناگوار و تعیین متغیرهایی است که این اثرات مثبت را تسهیل میکنند. هدف این تحقیق بررسی نقش سبکهای مقابلهای و خوشبینی در افزایش میزان رشد پس از سانحه روی نمونهای از افراد مبتلا به ویروس HIV در طول یک دوره 6 ماهه بود. برای این منظور، نمونهای از افراد آلوده به ویروس HIV (80 = N) که به تازگی این تشخیص را دریافت کرده بودند (کمتر از دو ماه) و به مرکز مشاوره بیماریهای رفتاری خاص تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی شیراز مراجعه کرده بودند، به صورت در دسترس انتخاب شدند. از آنجا که هدف تحقیق بررسی تغییرات رشد پس از سانحه در طی یک مدت 6 ماهه بود، پرسشنامههای رشد پس از سانحه، جهتگیری زندگی و سبکهای مقابلهای در ابتدای تحقیق و پرسشنامه رشد پس از سانحه 6 ماه بعد مجددا روی همان افراد اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل آماری فرضیهها از روش t – test همبسته و تحلیل رگرسیون استفاد شد. تحلیل آماری نشان داد که رشد پس از سانحه به طور معناداری در طی 6 ماه افزایش یافته است (001/0 ≥ P، 86/3 = t). به علاوه تحلیل رگرسیون روشن کرد که سبکهای انطباقی مسالهمدار و هیجانمدار با توجه به زمان استفاده از آنها، تاثیر متفاوتی در رشد پس از سانحه دارند. رابطه خوشبینی با رشد پس از سانحه معنادار نبود. این نتایج تلویحات مهمی هنگام کار روی افراد مواجه شده با ضربه روانی دارد. بر این اساس متخصصان بالینی باید از امکان وقوع رشد آگاه باشند و آن را تسهیل نمایند.
Machine summary:
ويروس مختلكنندهي نظام ايمني انسان 6 نيز عاملي است كه به طور مشخص زندگي انسان را مورد - Tedeschi & Calhoun - Cann & McMillan - Posttraumatic growth (PTG) - Affleck & Tennen - Park - human immunodeficiency virus (HIV) تهديد جدي قرار ميدهد.
در مطالعههاي ديگر نيز رشد مربوط به استرس گزارش شده است، مثل جستجوي دانش، ارتباط با ديگران، درگيري در - Smith, Egert, Winkel, & Jacobson - Siegel & Schrimshaw - Pretter - Goggin, Catley, Brisco, Engelson, Rabkin, et al - Dunbar, Mueller, Medina, & Wolf - Schwartzberg - Updegraff, Taylor, Kemeny, & Wyatt فعاليتهاي زيبايي شناختي (شافر و سولمن 1 ، 1992) و انجام رفتارهاي مرتبط با سلامتي مثل ترک مصرف مواد مخدر، رعايت رژيم غذايي، ترک سيگار و کاهش پريشاني رواني (گلروسون، كندال، گري، مك كونل، ترنر و همكاران 2 ، 1993).
2) خوشبيني و سبکهاي مقابلهاي ميزان رشد پس از سانحه را - emotion focused coping - Collins & Skokan - Friedman, Nelson, Baer, Lane, et al - Pozo, Harris, Noriega, et al در بار اول اندازهگيري، پيشبيني ميکنند.
در تحقيق اسکوارزر، لازانسكا، بوئمر، تابرت و نال 3 (2006) روي بيماران مبتلا به سرطان، رشد پس از سانحه در طي زمان - Manne, Ostroff, Golstein, Fox, & Grana - Slasman, Segerstrom, Brechting, Carlson, & Andrykowsk - Schwarzer, Luszczynska, Boehmer, Taubert, & Knoll افزايش يافت اما اين رشد مخصوص کساني بود که در خط پايه ميزان رشد پائيني را تجربه کرده بودند.