Abstract:
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه گری تاب آوری در رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و شادکامی در دانش آموزان مقطع متوسطه بود. بدین منظور186 دانش آموز دختر و پسر مقطع متوسطه شهر شیراز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده (کوئرنر و فیتزپاتریک، 2002)، مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (هیلز و آرجیل،2001)، استفاده شد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده، تاب آوری و شادکامی رابطه معناداری وجود دارد، به این صورت که بین جهت-گیری گفت و شنود خانواده، تاب آوری و شادکامی رابطه مثبت و بین جهت گیری همنوایی خانواده، تاب آوری و شادکامی، رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، بین تاب آوری و شادکامی نیز رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که جهت گیری گفت و شنود خانواده، پیش بینی کننده مثبت و معنادار تاب آوری و شادکامی فرزندان و جهت گیری همنوایی خانواده، پیش بینی کننده منفی بوده است. همچنین، تاب آوری در رابطه بین جهت گیری گفت و شنود و شادکامی نقش متغیر واسطه ای سهمی و در رابطه بین جهت گیری همنوایی و شادکامی، نقش واسطه ای کامل را ایفا می کند.
The present study investigated the mediating role of resilience in relationship between family communication patterns and happiness. Participants included 186 high school students (95 females and 91 males) from shiraz city selected by multi-stage cluster sampling method. Participants completed family communication patterns scale (Koerner & Fitzpatrik، 2002)، resilience scale (Conner & Davidson، 2003)، and oxford happiness scale (Hills & Argyle، 2001). The results showed that: (1) there was a significant relationship between family communication patterns، resilience and happiness (2) the dimension of conversation was a positive predictor for the resilience and happiness but the conformity dimension of family communication patterns was a negative predictor for the resilience and happiness (3) the resilience played as a partial mediator between conversation orientation and happiness (4) the resilience was a complete mediator between conformity orientation and happiness.
Machine summary:
بنا به تعريف ، تاب آوري به توانايي غلبه بر رويدادهاي داراي بار استرس زيادو حفظ سلامت روانيو سرزندگي رواني به رغم مواجهه با رويدادهاي ناخوشايند اشاره دارد (آگايبي و ويلسون ١١، ٢٠٠٥) و شامل ظرفيت يک سيستم پويا براي سازگاري موفقيت آميز با اختلالاتي است که عملکرد، موجوديت يا فرايند رشد او را مورد تهديد قرار ميدهد( ماستن ، ٢٠١٤) و افرادي تاب آور محسوب مي شوند که به رغم اينکه سازگاري آن ها در 1 -masten 2-Rutter 3 -Garmezy 4-Liu, Wang & Lu 5 -Liu, Wang & Li 6-Basu 7-Tugade & Fredrickson 8-Walsh 9-Disruptive Experiences 10 - Stressful Experiences 11 - Agaibi & Wilson معرض تهديدات شناخته شده قرار ميگيرد، نتايج رشدي مثبتي به دست مي آورند(سيچتي ، 1 ٢٠١٠؛ گلدستين وبروکس ٢، ٢٠١٣).
در راستـاي اين مــدل ، فيتزپاتريــک و 1 -Cicchetti 2-Goldstein & Brooks 3 -Martin, Reece, Lauder & McClelland 4-Koerner, & Schrodt 5 -Bradshaw, Keung, Rees & Gaswami 6-Fitzpatrich & Rithchie 7-family comminucation patterns 8 -Huang ريچي(١٩٩٤)، دو بعد جهت گيري گفت و شنود١ و جهت گيري همنوايي ٢ را به عنوان باورهايي اساسي شناسايي کردند که اين ابعاد مشخص مي کنند تا چه ميزان اعضاي خانواده از افکارو احساسات خود سخن مي گويندو آنها را با يکديگر در ميان مي گذارند.
با توجه به مطالعات ياد شده که مي گويند تاب آوري از يک طرف تحت تأثير الگوي 1 -Seccombe 2-Wilson, Chernichky, Wilkum & Owlett 3-Zarei 4-Fallahchai 5-sarrigani, 6-Werner & smith 7-Jowkar 8-Razmjoee 9-Zakeri ارتباطي خانواده است و از طرف ديگر شادکامي را پيش بيني مي کند، مي توان انتطار داشت که اين سازه نقش واسطه اي بين الگوهاي ارتباطي خانواده و شادکامي ايفا نمايد.