Abstract:
مقدمه : مراقبت معنوی با حمایت های معنوی از بیمار با روش هایی مانند پایبندنمودن به برنامه مراقبت ، انجام رفتارهای ارتقای سلامت و واسطه گری در آشفتگی های روانشناختی و انزوای اجتماعی باعث تسریع بهبودی بیماران میشود. این مطالعه با هدف مقایسه صلاحیت مراقبت معنوی دانشجویان پرستاری و پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان در سال ١٣٩٠ طراحی شد. روش : پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقایسه ای است . نمونه پژوهش ٤٠٠ نفر (٨٠ دانشجو و ٣٢٠ پرستار) و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مقیاس صلاحیت مراقبت معنوی) (SCCS)Spiritual Care Competence Scale بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری ١٨.٠ SPSS و آزمون های تی مستقل ، رگرسیون ، آنالیز واریانس انجام شد. یافته ها: میانگین نمرات صلاحیت مراقبت معنوی دانشجویان ١٣/٦٨±١٠١/٢٦ و پرستاران ١٣/٥٩±٩٧/٥٨ بود و بین دو گروه پرستاران و دانشجویان پرستاری تفاوت معنیدار وجود داشت (٠٠٥>p). در ارتباط با ویژگی های فردی در دانشجویان تفاوتی مشاهده نشد، ولی در پرستاران کسانی که در کارگاه های اخلاق شرکت کرده بودند، نمره صلاحیت بالاتری داشتند (٠٠٥>p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد نمرات صلاحیت مراقبت معنوی دانشجویان نسبت به پرستاران بالاتر بود که میتواند ناشی از توجه دانشجویان در محیط های آموزشی به مراقبت معنوی و توجه کمتر پرستاران به موضوع باشد. از این رو، برنامه ریزی جهت آموزش پرستاران در قالب برنامه های آموزش مداوم و کارگاه های اخلاق و همچنین تاکید بیشتر بر موضوع در آموزش بالینی دانشجویان پیشنهاد میشود.
Machine summary:
"صلاحیت مراقبت معنوی در دانشجویان پرستاری و پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمان سکینه سبزواری ١ مجتبی جعفری فریبا برهانی محمدرضا بانشی چکیده مقدمه : مراقبت معنوی با حمایت های معنوی از بیمار با روش هایی مانند پایبندنمودن به برنامه مراقبت ، انجام رفتارهای ارتقای سلامت و واسطه گری در آشفتگی های روانشناختی و انزوای اجتماعی باعث تسریع بهبودی بیماران میشود.
این مطالعه با هدف مقایسه صلاحیت مراقبت معنوی دانشجویان پرستاری و پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان در سال ١٣٩٠ طراحی شد.
) از آنجا که برای انجام مراقبت نیاز به صلاحیت و شایستگی در پرستاری است و این موضوع در مطالعات ایرانی مورد توجه قرار نگرفته است ، لذا این مطالعه با هدف مقایسه صلاحیت مراقبت معنوی پرستاران و دانشجویان پرستاری انجام شد، تا ضمن اطلاع از وضعیت صلاحیت مراقبت در هر یک از گروه های دانشجویان و پرستاران ، مشخص شود که آیا کار بالینی تا چه حد میتواند در ایجاد صلاحیت مؤثر باشد.
به طور کلی صلاحیت مراقبت معنوی دانشجویان پرستاری نسبت به پرستاران در سطح بالاتری بود که میتواند ناشی از توجه ویژه ای باشد که در سال های اخیر به مقوله معنویت و مراقبت معنوی در آموزش پرستاری گردیده و منجر به افزایش آگاهی و درک این مفهوم شده است و از طرف دیگر ممکن است به این دلیل باشد که دانشجویان پرستاری هنوز رویکرد انسان گرایانه خود را حفظ نمودند و همانند پرستاران گرفتار مسائلی از قبیل فشار کاری، کمبود زمان و سایر برنامه های روتین پرستاری نگردیده اند."