Abstract:
هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی گروهی و دارو درمانی بر بهبود علائم خلقی در بیماران معتاد میباشد.روش: این تحقیق بر روی جامعه بیماران معتاد شهرستان مهاباد انجام گرفت. به شیوه نمونه گیری داوطلبانه تعداد 30 نفر انتخاب شدند که به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. جهت مقایسه دو رویکرد واقعیت درمانی گروهی و دارو درمانی، گروهها در معرض واقعیت درمانی گروهی و دارودرمانی قرار گرفتند. پرسشنامه DASS-21 در پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد.یافته ها: نتایج نشان داد علائم خلقی در گروه تحت تاثیر واقعیت درمانی گروهی نسبت به گروه تحت تاثیر دارودرمانی به طور معناداری از بهبود بیشتری بر خوردار بوده است. نتیجه گیری: در نتیجه واقعیت درمانی گروهی میتواند به عنوان یک رویکرد درمانی مناسب در درمان علائم خلقی معتادان مورد استفاده قرار گیرد.
Objectives: The aim of this study was to compare the effectiveness of group reality therapy and medication on mood symptoms in patients are addicted. The research on the city of Mahabad was addicted patients.
Method: The community and voluntary sampling method، 30 people were selected randomly in two experimental and control groups were replaced. To compare the two approaches reality therapy and drug therapy، group reality therapy and medication groups were exposed togroup reality therapy and meditation، as well as all the participants at the beginning and end of the test substance Depression Scale DASS-21 (Lovibbond، and Lovibbond، 1995) completed.
Results: The results obtained through analysis of covariance and t tests for independent groups were analyzed. At the end of the training period، the difference between the scores before and after treatment showed the therapy improved mood symptoms group reality therapy and drug addicts have a significant positive impact، it became clear that symptoms in people affected reality therapy significant difference between the groups is under the influence of medication.
Conclusion: As a result، reality therapy can be considered as a therapeutic approach for treatment of mood symptoms used to be drug addicts.
Machine summary:
"بـا توجـه بـه آنچـه که گفته شـــد ســـؤال اصـــلی آن اســـت که میزان تأثیر دارودرمانی یا واقعیت درمانی کدام یک بیشـتر است ؟ با وجود آمار بالای معتادان در ایران که هر ساله هم به آمار آن اضافه میشود (محمودی، نورمحمدی، عزیزپورفرد و فرهادی، ١٣٩٤) ضرورت پرداختن به روش های درمانی که بتواند همراه و همپای رویکرد دارو درمانی به آن پرداخته / شود احساس میشود.
1. Crawford amp; Henry جدول ١: محتوای جلسات واقعیت درمانی به تفکیک جلسات جلسات محتوا اول معرفی اعضاء و تعداد جلسات ، تعهد کتبی جهت رازداری و ایجاد فضای امن و قابل اعتماد، هریک از اعضا هدف خود را از شرکت در جلسات ارائه نمودند.
Maremmani, pani, Pacini amp; Perugi خصـوص مکانیزم اثر انتقال دهنده های عصـبی در ایجاد علائم خلقی (کاپلان و سـادوک، ١٣٩٣) میتوان انتظار داشــت که درمان هایی که در این راســتا اعمال میشــوند تأثیرگذار باشــند.
اهمیت این یـافتـه هـا در این اســـت کـه مطـالعـات نشـــان داده اند که افراد معتاد نرخ بالاتری از علائم افســردگی را دارا هســتند و با توجه به اینکه وجود تنها چند علامت از علائم افســردگی به کـاهش عملکرد فرد منجر میشـــود (کرام ، کوپر پـاتریـک ، و فورد١، ١٩٩٤)، تـأثیر مثبت واقعیت درمانی گروهی و به خصـوص اثر مثبت تر آن نسـبت به دارودرمانی در بهبود علائم خلقی معتادان میتواند این شـیوه درمانی را به عنوان یک رویکرد بسیار مناسب و کارآ در اختیار متخصـصان بهداشت روانی قرار دهد."