Abstract:
امنیت پایدار مفهوم جدیدی است که به‌تازگی به مباحث مطالعات امنیت وارد شده است. استمرار امنیت در زمینه‌ای پایدار و پویا نیازمند توجه همه‌جانبه به مخاطرات زندگی بشری است که با جمع بین گفتمان‌های سلبی و ایجابی امنیت، تا حدود زیادی ممکن خواهد بود. با توجه به این مسئله، پرسش اصلی این پژوهش این است که «چه ارتباطی بین قدرت هوشمند و امنیت پایدار وجود دارد؟». بر این اساس، فرض بر آن است که رابطة مستقیمی بین هوشمندسازی قدرت و پایداری امنیت وجود دارد. برای دستیابی به امنیتی پایدار باید هم به وجه سخت‌افزاری و هم نرم‌افزاری قدرت در قالب قدرت هوشمند توجه شود. تأکید این پژوهش بر آن است که نگرش سیستمی و شبکه‌ای به مقولة قدرت، هم در سطح نظری و هم در سطح عملی، لازمة طرح‌ریزی و تحقق امنیت پایدار است. بر این مبنا، در این مقاله برآنیم تا با به‌کارگیری منطق فازی و نگرش سیستمی در قالب رهیافت فازی- سیستمی، سازوکاری را برای کاربست مؤلفه‌های قدرت و اقتدار ملی به‌منظور تحقق امنیت پایدار در جمهوری اسلامی ایران عرضه کرده، سیستمی کاربردی را در این زمینه پیشنهاد کنیم. نتایج این پژوهش مؤید این نکته است که به‌کارگیری منطق فازی در قالب سیستمی فازی- عصبی امکان هوشمندسازی قدرت را تا حدود زیادی فراهم می‌آورد که این امر خود زمینه‌ساز پایداری امنیت خواهد بود. این مقاله با رویکردی توصیفی- تحلیلی انجام گرفته و داده‌های مورد نیاز به شیوة اسنادی و کتابخانه‌ای جمع‌آوری شده است.
This paper argues for a broader emphasis on sustainable security and smart power، and for examining both opportunities as well as threats to security. Sustainable security is a new concept in the security studies. Deep attention to all possible threats against human life is necessary for continuation of security in a sustainable and dynamic base. This aim can be achieved in a highest level by merging the negative and positive discourses of security. In the negative discourse security is required having hard power and force to encounter with deferent kinds of threat. In other words، the authority of a security system depends on it’s ability to confronting with hard threats. In the other hand according to positive discourse، soft power is necessary for eliminating the internal defects and encouraging the system’s values. The main question of this research is: what is the connection between smart power and sustainable security? Accordingly، our hypothesis is: there is a direct connection between smart power and sustainability of security. In fact to attain the sustainable security، soft power and hard power should be merged and create the smart power. This research recommends emphatically that systematic and network attitude، theoretically and practically، is necessary for designing and putting into effect the sustainable security. In this way we are going to use fuzzy logic and systematic attitude in a new approach called fuzzy-systematic. The results of this research are also confirming this point that using the fuzzy systems can enhance the possibility of gaining the sustainable security through smart power. The information of this article gathered by using the library and internet sources and we analyzed our data through descriptive-analytic method.
Machine summary:
الگوی فازی - سیستمی هوشمندسازی قدرت و تحقق امنیت پایدار در مکتب امنیتی جمهوری اسلامی ایران مهدی عباس زاده فتح آبادی ١ استادیار گروه علوم سیاسی دانشکدة حقوق و الهیات دانشگاه شهید باهنر کرمان روح الله سبزی دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشکدة حقوق والهیات دانشگاه شهید باهنر کرمان (تاریخ دریافت : ٩٣/٩/٢– تاریخ تصویب :٩٤/٢/٢٩) چکیده امنیت پایدار مفهوم جدیدی است که به تازگی به مباحث مطالعات امنیت وارد شده است .
بر این مبنا، در این مقاله برآنیم تا بابه کارگیری منطق فازی و نگرش سیستمی در قالب رهیافت فازی-سیستمی،سازوکاری را برای کاربست مؤلفه های قدرت و اقتدار ملی به منظور تحقق امنیت پایدار در جمهوری اسلامی ایران عرضه کرده ، سیستمی کاربردی را در این زمینه پیشنهاد کنیم .
تا اینجا تلاش شد برای شناخت روشمند قدرت ، دو وجه اصلی آن یعنی قدرت سخت و نرم در کنار ترکیب بهینۀ آنها در قالب قدرت هوشمند معرفی شود؛ اما پیش از بررسی چگونگی هوشمندسازی قدرت و چگونگی تأثیر آن بر پایدارسازی امنیت ، باید پس از نگرشی مجدد به مفهوم امنیت و گفتمان های غالب آن ، تعریف مدنظر خود از امنیت پایدار را تشریح کنیم که در ادامه به این مهم خواهیم پرداخت .
منطق فازی که امکان الگوسازی و تحلیل مقوله های کیفی و غیرعددی را به خوبی فراهم می کند، در صورت ترکیب با رهیافت سیستمی ، در قالب شبکه های عصبی مصنوعی و کاربست الگوریتم ژنتیک ، سیستم هوشمندی را ایجاد می کند که برای رصد منابع ، مؤلفه ها و بازخوردهای قدرت در سطح راهبردی، بسیار مناسب است و در صورت کاربردی شدن ، زمینه را برای تحقق قدرت هوشمند و متعاقب آن تحقق امنیت پایدار فراهم میکند.
(
, 
, 
)
