کوتاه و خواندنی: یک روز زندگی بدون کیفیت Journal Article

میلاد دوست زیر باران در سحر وقت درو من به غم گفتم بهار آمد،برو من ترا فصلی تحمل کرده‌ام‌ نور و باران خورده‌ام گل کرده‌ام‌ خیره منشین کوچ کن جایی دگر دست بردار از سرم ای خیره سر بوی گل با غم نباشد سازگار من فدای مقدم سبز بهار نوبت بوی گلاب و شبنم است‌ جا برای غم در این صحرا کم است‌ نوبت شور و نشاط گندم است‌ فصل تسکین و تلاش مردم است‌ نوبت نجوای آدم با گل است‌ نوبت فریادهای بلبل است‌ باز هم سرما و سختی‌ها گذشت‌ باز مائیم و شقایق‌های دشت‌ باغ پر شور و شراب ارغوان‌ خونبها و ارمغان عاشقان‌ گوش کن پیغا زیبای بهار لب فرو بند و مرا تنها بگذار جز بنفشه،جز برای اطلسی‌ من دگر حرفی ندارم با کسی تا ندادی سر در این سودا گرو ای غم از این قریه بی‌غوغا برو روز میلاد گل و میلاد دوست‌ من نمی‌گنجم ز شادی زیر پوست (به تصویر صفحه مراجعه شود) مجتبی کاشانی از:اکبر شاه‌کرمی صبح شنبه است.