Abstract:
امروزه یکی از مهم ترین استراتژی ها در سازمان«مشتری گرایی»است و از اهمیت زیادی برخوردار است بنابراین داشتن اطلاعات در مورد مشتری از جمله سودآوری از اهمیت زیادی برخوردار است. سودآوری از جمله عوامل تأثیرگذار در ارزیابی عملکرد بانک ها محسوب می گردد. عوامل مؤثر بر سودآوری بانک ها
را می توان به عوامل داخلی که تحت کنترل مدیریت بانک ها هستند و همچنین به عوامل خارجی که خارج از کنترل مدیریت بانک ها هستند تقسیم نمود. چرا که سود خالص در بنگاه های اقتصادی نتیجه فعالیتهای سرمایهگذاری، مالی و اقتصادی آن شرکتها است. این فعالیتها ممکن است تحت تأثیر تصمیمات مدیران
و عوامل داخلی و خارجی محیطی قرار گیرند. این مقاله در صدد مطالعه و بررسی نحوه ارتباط بین نقش حسابداری اجتماعی و سود آوری بانک ها می باشد. طبق نتایج بدست آمده، حسابداری اجتماعی از یک رابطه معنادار قوی با متغیر سود آوری در نظام بانکی برخوردار می باشند. در نهایت با توجه به نتایج حاصله، یک سری راهکارهای عملی جهت افزایش سود آوری بانک ها پیشنهاد گردیده است.
Machine summary:
بررسي نقش حسابداري اجتماعي در سود آوري بانک ها مهرداد قنبري (گروه حسابداري، واحد کرمانشاه ، دانشگاه آزاد اسلامي، کرمانشاه ، ايران ) mehrdadghanbari@yahoo.
منظور از مسئوليت هاي اجتماعي سازمان ، پيوستگي و اتحاد ميان فعاليت ها و ارزش هاي سازمان به گونه اي است که منافع کليه ذينفعان شامل سهامداران ، مشتريان ، کارکنان ، سرمايه گذاران و عموم جامعه ، در سياست و عملکرد سازمان منعکس گردد، به عبارت ديگر سازمان بايد همواره خود را جزيي از اجتماع بداند و نسبت به جامعه احساس مسئوليت داشته باشد و در جهت بهبود رفاه عمومي به گونه اي مستقل از منافع مستقيم شرکت تلاش کند (مران جوري و علي خاني، ١٣٩٠).
پيشينه پژوهش يزدي و همکاران (١٣٩٠) بيان نمودند که در اقتصاد پر چالش کنوني با فشارهاي فزاينده محيطي و منابع خارجي محدود، داراييها و بدهيهاي جاري يعني سرمايه در گردش بنگاه هاي اقتصادي از اهميت زيادي برخوردار است و حسابداري ميتواند به عنوان يک مزيت رقابتي براي آنها محسوب شود.
حسابداري مسئوليت هاي اجتماعي بخشي از دانش حسابداري است که هدف آن اندازه گيري و گزارشگري اثرات اجتماعي (هزينه ها و منافع اجتماعي) ناشي از فعاليتهاي واحد تجاري است ، و از آنجايي که هر واحد تجاري عضوي از جامعه اي است که در آن فعاليت ميکند، ضرورت دارد که واحد تجاري از تعهدات و مسئوليتهاي خود آگاه باشد و آنها را محدود به حفاظت منافع سهامداران نداند بلکه تعهدات ومسئوليتهاي ديگري در قبال ساير گروههاي اجتماع از قبيل : اعتبار دهندگان ، مشتريان ، فروشندگان و همچنين محيط زيست پيرامون خود احساس کند (عسگري ، ١٣٨٦).