Abstract:
ميانگين بارش سالانه در ايران حدود 250 ميلي متر است كه كمتر از يك سوم بارش ميانگين جهاني است. علاوه بر كمبود بارندگي، توزيع نامتوازن و ناهمگون آن نيز بر بي اعتمادي به بارندگي در اين سرزمين افزوده است. در اين مطالعه، عدم اعتماد به بارش ايران با استفاده از شاخص عدم اعتماد به بارش (UI) كه برخلاف روش هاي متعارف، رژيم بارش يا توزيع زماني و ويژگيهاي بارش را مورد توجه قرار مي دهد، بر اساس داده هاي آماري 48 ايستگاه سينوپتيك كشور در يك دوره 30 ساله (1979 تا 2008) مورد بررسي قرار گرفته است. ميزان روند و وضعيت معني داري شاخص در هر ايستگاه از طريق آزمون ناپارامتري من كندال و برآورد كننده شيب سن در سطح اطمينان 95% مشخص گرديده است. در نهايت، سطح كشور بر اساس مقادير شاخص بدست آمده با استفاده از روش هاي ميان يابي IDW و Kriging پهنه بندي شده است. نتايج مطالعه نشان مي دهد كه ميزان متوسط عدم اعتماد به بارش در كل ايران، برابر با 2/2 يا حدود 36% مي باشد. ميزان عدم اعتماد به بارش در نواحي مرطوب كه شروع بارش زودتر و دوره بارندگي طولاني تري دارند، بيشتر و در مناطق خشك ايران كه شروع بارش ديرتر و دوره بارندگي كوتاه-تري دارند، كمتر است. اگر چه بين نواحي مختلف كشور از نظر عدم اعتماد به بارش، اختلاف زيادي وجود ندارد، با اين وجود برخلاف ديدگاه سنتي رايج، عدم اعتماد به بارندگي در ناحيه مرطوب خزري و ناحيه نيمه مرطوب شمال غرب كشور، بيشتر است. در مقابل، كمترين مقدار عدم اعتماد به بارندگي، در منطقه خشك ساحلي جنوبي ايران مشاهده مي شود. همچنين به جز در ايستگاه بندر لنگه در جنوب ايران كه داراي شيب صعودي شاخص به ميزان 04/0 در سال است، در ساير ايستگاه ها از نظر عدم اعتماد به بارش روند معني داري مشاهده نمي شود.
Machine summary:
"در این مطالعه ، عدم اعتماد به بارش ایران با استفاده از شاخص عدم اعتماد به بارش (UI) که برخلاف روش های متعارف ، رژیم بارش یا توزیع زمانی و ویژگیهای بارش را مورد توجه قرار میدهد، بر اساس داده های آماری ٤٨ ایستگاه سینوپتیک کشور در یک دورة ٣٠ ساله (١٩٧٩ تا ٢٠٠٨) مورد بررسی قرار گرفته است .
مسعودیان (١٣٨٥) در پژوهشی مقدار بارش ماهیانه ایستگاه های سینویتیک ، کلیماتولوژی و باران سنجی ایران را به کمک شاخص آشفتگی شانون بررسی و مشخص کرد مناطق شمالی کشور بارش یکنواخت تری ( عدم اعتماد کمتر) دارند و هر چه بطرف جنوب پیش میرویم میزان یکنواختی کم تر ( عدم اعتماد بیشتر) میشود.
1-entropy theory 2- Shannon 3- Jaynes 4-Harmancioghlu در این پژوهش ، میزان عدم اعتماد به بارش ، به روش پاز و کوتیل (٢٠٠٣) مورد بررسی قرار میگیرد.
طبقه بندی مقادیر عدم اعتماد به بارش (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتایج آغاز و طول دورة بارش در این پژوهش ابتدا نقطه شروع بارش برای تمام ایستگاه های مورد مطالعه ، محاسبه و ماه - های سپتامبر، اکتبر، نوامبر و دسامبر برای شروع بارش مناطق مختلف تعیین گردید.
نتایج طول فصل بارش در ایستگاه های مورد مطالعه (به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که در شکل (٤) مشاهده میشود بر اساس طول فصل بارش کشور ایران به ٥ قسمت تقسیم شد (دامنه این طبقات با استفاده از روش «شکست های طبیعی١» در نرم افزار ArcGIS تعیین شد) که عبارت اند از: ١."