Abstract:
آموزههای دینی مهمترین کمال انسانی را نزدیکی به خداوند و دست یافتن به ایمانی ناب، قرب الهی و رسیدن به رستگاری دانسته و در پیمودن این مسیر، میان زن و مرد تفاوت قائل نشده است. با این حال، وجود متونیکه توان زن را در رسیدن به حقیقت ایمان، ناقص میداند یا زنان را ناتوان از درک معارف دینی معرفی میکند، با اصل پیشگفته ناسازگار است. از جمله این موارد، حدیث «أکثر أهل الجنَّة مِن المستضعفین النساء...»است که دربرخی از منابع کهن از جمله من لا یحضره الفقیه یافت میشود.گذشته از بحث سندی، برداشتهای گوناگون و احیاناً نادرستی از این روایت ارائه شده است. این نوشتار میکوشد ضمن بررسی منابع روایت، دلالت آن را نیز مورد مداقّه قرار دهد. این مقاله که با روشی توصیفی ـ تحلیلی نوشته شده است، در پایان به این نتیجه دست یافته که مقصود از مستضعفین، کسانی هستند که امکان رشد و تعالی از آنان سلب شده و راهی برای فرار از آن نداشته باشند.
Machine summary:
"البته قسمت دوم سخن مجلسی قابل تأمل است ؛ زیرا همان گونه که از بررسی آیات و روایات در این زمینه بدست میآید، مستضعف بر گروه های مختلفی اطلاق میشود که فقط یک دسته از ایشان ، افراد ضعیف العقل هستند و حدیث مورد بحث ، گویا اشاره به مصادیق دیگری از مستضعفان دارد که به دلیل شرایط اجتماعی خاص ، توان رفع ظلم و ترک محیط انباشته از ظلم را ندارند.
با توجه به جایگاه الهی یکسان مرد و زن ، میتوان دریافت که ضعف موجود در حدیث شریف ، ضعف ذاتی، فکری یا فطری در زنان نیست تا مثلا خداوند به واسطه آن منتی بر زنان بگذارد و بهشت را به ایشان ارزانی دارد؛ بلکه ضعفی اجتماعی و محیطی است که از سوی قشری مستکبر بر ایشان تحمیل شده است و این ضعیف شمرده شدگان به واسطه خصوصیات جسمی و یا جایگاه اجتماعی ویژه ، توان دفع آن را ندارند و در نتیجه در طول تاریخ ، بیشترین رنج دیدگان و مستضعفان را تشکیل داده اند و خداوند نیز به آنان ، وعده بخشش و آمرزش داده است ."