در یک قدمی مرگ Journal Article

"در کنار هم می‌رفتیم و برای فردای تدریس در روستا که باید روش‌هایی را که با زندگی خود آن‌ها نزدیک باشد، به‌کار ببریم صحبت می‌کردیم. آن‌ها دهانة اسب‌ها را کشیدند و برخی از این حیوانات نجیب روی پای خود بلند شدند و برخی هم شیهه کشیدند. » غلام به نزدیک ما آمد و گفت: «دوچرخة خود را بیاندازید. » گفت: «برای چه؟» گفتم: «مثل اینکه آن‌ها می‌خواهند این گله را با چوپانش ببرند و چون ما شاهد هستیم، نباید زنده بمانیم. » غلام گفت: «جلو بیفتید!» و در حالی‌که تفنگ خود را به حالت شلیک گرفته بود، از پشت سر ما آمد. می‌دانید که حرکت برای کسانی که می‌دانند تا چند دقیقة دیگر در دنیا نیستند، چقدر مشکل است! برای بار سوم به آسمان نگاه کردم و خدا را ندیدم. چند متری به رودخانه نمانده بود که ناگهان غلام پرسید: «شما چه‌کاره‌اید؟» گفتم: «معلم هستیم."