سبک های هنری مدرن در اروپا Journal Article

"این سبک‌ها عملاعلیه نحله‌های هنری دوره‌ی نازیسمقد علم کردند. به این معنی که یا کاملافیگوراتیو،یا نیمه فیگوراتیو و یا شبهفیگوراتیو هستند که این امر می‌تواند بهدلایل فرهنگی،اجتماعی یا حتی مقابله باانواع هنر آوانارد رایج باشند؛زیرا اینشاخه از اکسپرسیونیسم در آلمانمی‌خواست انواع آوانگارد قبلی را کناربزند. به این ترتیب،روان‌شناسیبالینی نیز به هنر راه یافت. مهم‌ترینخصیصه‌ی این مکتب را توج آن به بعدروان‌شناسی باید ذکر کرد. در ایران،بیشتر به مکتب پاریس وفعالیت‌های پیکاسو و براک توجه شدهاست،اما باید به مکاتب پیش از آن واکسپرسیونیسم نیز اشاره کرد. به علتاین که اکسپرسیونیسم شدید شد،سبکدیگری باید این زیاده روی را جبرانمی‌کرد. درباره‌ی ویژگی‌های مکتبنئواکسپرسیونیسم باید گفت،آثار اینهنرمندان از قلم و بیان قوی برخوردارهستند و تکنیک خاصی در آن‌ها به کاررفته که رنگ‌ها از هم گسیخته هستند. حال آن‌که هنرمندانی که از 1920 درنئوابژکتیویته‌ی آلمان فعال بودند،با تغییرتکنیک،می‌خواستند این از همگسیختگی را با پرداخت زیبا و ریزنگاریو دقت جراحانه‌ای که نئواکسپرسیونیست‌هابه آن‌ها توجه در سال 1933 به پایان کار خودرسید."