Abstract:
عدم وجود بینشی صحیح و واقع بینانه از حقیقت فقر و نحوه رابطه آن با فرزندآوری، یکی از مهم ترین عواملی است که می تواند از انگیزه دو نهاد خانواده و حکومت در اقدام به فرزندآوری و افزایش جمعیت بکاهد و به تدریج جامعه را با بحران جمعیتی مواجه سازد. هدف از این پژوهش این است که با تحلیل رازقیت الهی، به تبیینی واقع بینانه تر از رابطه فقر و فرزندآوری و نگرشی اصلاح شده از سبک زندگی اقتصادی خانواده دست یافته و در نتیجه، شاهد میل جامعه به افزایش جمعیت باشیم. این تحقیق با روش توصیفی ـ تحلیلی و رویکرد عقلی ـ کلامی و با تکیه بر مبانی اسلامی، نتیجه می گیرد که افزایش جمعیت نه تنها باعث فقر و تشدید آن نمی شود، بلکه اگر افراد یک جامعه توحیدی در مسیر بندگی خدا باشند، جمعیت فراوان می تواند نشانه رحمت الهی و ابزاری برای تولید ثروت و پیشرفت آنها تلقی شود. همچنین با تامل در حقیقت فقر و کشف هریک از عوامل الهی و انسانی پیدایش آن و نحوه مواجهه صحیح با آن، دعوت به افزایش جمعیت حتی برای افراد فقیر نیز قابل توصیه خواهد بود.
Machine summary:
این تحقیق با روش توصیفی ـ تحلیلی و رویکرد عقلی ـ کلامی و با تکیه بر مبانی اسلامی، نتیجه می گیرد که افزایش جمعیت نه تنها باعث فقر و تشدید آن نمی شود، بلکه اگر افراد یک جامعه توحیدی در مسیر بندگی خدا باشند، جمعیت فراوان می تواند نشانه رحمت الهی و ابزاری برای تولید ثروت و پیشرفت آنها تلقی شود.
خداوند حکیم که هیچ عبثی از او صادر نمی شود، یکی از حکمت های ازدواج را تکثیر نسل انسان قرار داده و طبیعی است که این هدف حکیمانه زمانی محقق می شود که روزی او و نسل او را نیز تأمین کند: «وأنکحوا الأیامی منکم و الصالحین من عبادکم و إمائکم إن یکونوا فقراء یغنهم الله من فضله و الله واسع علیم» (نور: 32).
هیچ آیه و روایتی را نمی توان یافت که قوم یا گروهی به جرم افزایش جمعیت توبیخ شده یا مورد عذاب قرار گرفته یا روزی آنها قطع شده باشد، بلکه حتی بر اساس آیات قرآن، اگر جامعه ای در مسیر بندگی خدا و بازگشت به سوی او باشد، یکی از پاداش های الهی نسبت به این بازگشت، افزایش جمعیت و وجود فرزندانی است که موجب پیشرفت و ترقی جامعه می شوند.
ثانیا، ظرفیت منابع دینی به گونه ای است که اگر از سویی افراد را به فرزندآوری و افزایش جمعیت توصیه کرده است، از سویی دیگر، بهترین شیوه های نظری و عملی مواجهه با هریک از دو عامل الهی و انسانی فقر را در اختیار انسان قرار داده تا او با اعتقاد و عمل به این شیوه ها زمینه تحقق هرچه بهتر افزایش جمعیت را فراهم کند.
(
, 
, 
)
