Abstract:
نوآوریهای قابل تامّل در صوّر خیال و تلاش در خلق تصاویر و ترکیبات تازه در شعر امروز، زبان را از یکنواختی، خارج کرده و به آن حیاتی دوباره بخشیده است. شاعران معاصر با شخصیسازی عواطف در دو محور همنشینی و جانشینی و عدول آگاهانه از خودکاری زبان، اصــول قراردادی را پس میزنند تا کلام خویش را برجسته کنند. در این رهگذر، شاعران ایران و عراق با توجّه به قرابتهای خاصّ فکری و فرهنگی، و تحت تاثیر عوامل مختلف زندگی امروزین، در جست و جوی آفرینش تصاویر تازه بودهاند و با تخطّی از قواعد معنایی زبان، در مسیر درک مخاطبان، درنگهای عامدانه ایجاد کردهاند.
نکته حائز اهمیّت در این زمینه آن است که اگرچه بهرهبرداری شاعران این دو سرزمین از شگردهای نوین تصویرپردازی، اغلب به زبان آنان جلوهای بدیع بخشیده؛ امّا هرگاه که با ضعف و نارسایی همراه بوده، ناهمواریهایی را در سرودههایشان به وجود آورده است. از این منظر، مبنای کار نگارندگان در این پژوهش، پاسخ به این پرسش است: عواملی که به شکل مشترک در حوزة معنایی زبان، شعر معاصر ایران و عراق را آسیبپذیر نشان داده، کدام است؟
یافتههای این تحقیق نشان میدهد که «افراط در چینش جدولی واژگان و برهم زدن بیرویّة نظام خانوادگی کلمات»، «اتکا بر کاربردهای کلیشهای زبان»، «جمود ذهنی در موقعیتهای آرکائیک» و... از جمله عواملی بهشمار میرود که در حوزة معنایی زبان، قلمرو زیباشناسی شعر معاصر ایران و عراق را آسیبپذیر کرده است؛ بدین معنی که دستاندازی شاعران در ساحت معنایی زبان، همواره با توفیق و زیبایی همراه نبوده و هر گاه که فرایند خلاقیّت در آن کمتر بوده، بر آن نقدهایی وارد است.
Significant innovations in contemporary poetry with imagination and tried to create amazing images and new compounds، the language of uniformity، and to revitalize the outside. Private contemporary poets and companion to emotions in the field of succession and deliberate deviation from the soft language of the contract ignores leading up to his word. Of course، this does not mean that any semantic field occupied language، has always been associated with beauty and success ، but any change that takes place in these areas should be planned for and so it is Hdmnd as the creative process. In this way ، the contemporary poets of Iran and Iraq in particular with regard to the intellectual and cultural commonalities ، and is influenced by various factors in contemporary life ، seeking the creation of new images and ignoring the semantic rules of the language، the way to understand the audience، stop intentional In this context it is important to note that although the two poets take advantage of the land imagery of the new techniques ، often referred to their language has an exquisite effect ، but when combined with the weakness and failure ، the challenges of their given poems. From this perspective، based on the authors work in this research is to answer the question : which factors shared within the meaning of language، poetry vulnerable to Iran and Iraq have shown ، what is ? The results indicate that extremes in tabular arrangement of words and the frequent disruption of family words ، relying on stereotyped use of language، intellectual rigor Rkayyk situations and ... is The factors that the semantic field of language، aesthetic realm of contemporary poetry of Iran and Iraq are vulnerable .
Machine summary:
از جمله عواملی محسوب میشود که حوزة معنایی زبان امروز را آسیب پذیر کرده است که در این جا با تکیه بر بخشی از سروده های شاعران معاصر ایران و عراق برخی از این ضعف ها مورد نقد و بررسی قرار میگیرد.
ذکر این نکته ضروری است که کاربرد واژگان یا ترکیبات سنتی در شعر معاصر که میتوانست در بحث مستقلی با عنوان «باستان گرایی» مورد بررسی واقع شود - و در بخش سوم این پژوهش ، به شکل گذرا به آن اشاره شد-، از آن جهت در این قسمت گنجانده شده که حوزة معنایی زبان شاعران امروز را –که بحران های سیاسی- اجتماعی جوامع را انعکاس میدهد- تحت تأثیر خود قرار میدهد.
اگر چه باید اعتراف کرد که بخشی از سروده های معاصر ایران و عراق با پشتوانه قرار دادن این واژگان و ترکیب های کهن در بطن تصاویر تازة خود، زیبایی خاصی یافته اند، اما نباید از این نکته نیز غافل بود که چنین ترفندی، آن جا که به یکنواختی در سبک شاعران این دو سرزمین انجامیده ، تأثیر فراگیر و مورد انتظارش -که درآن همۀ مخاطبان به شکل یکسان ، تحت پوشش قرار گیرند- را از دست داده است ؛ چرا که پاره ای از واژگان و ترکیب ها به اندازه ای منسوخ شده اند که با گذشت زمان ، درک آن برای همگان ممکن نیست و برخی از خوانندگان با نگاه به سطرهای نخستین شعر، در درک معنا و مفهوم ، ناتوان میمانند و رغبتی به خواندن سطرهای بعدی از خود نشان نمیدهند.