Abstract:
ملت ها باید بر اساس فهم و تفکر خود برای آیندة خویشتن برنامه ریزی
کنند. جامعة اسامی بر مبنای تعاون، اخلاق و ارزش های اسلامی بر پا شده
و عدالتش هر چیز را سر جای واقعی خود قرار می دهد. جامعه با استفاده
از آموزه های قرآن، نهج البلاغه و روایات دینی که برای بشر در هر دوره ای
راهگشا و راهنمای فکری ما مسلمانان است بایدآموزه ها و بایسته هایی از
جمله ایجاد بستر مناسب برای اندیشه ورزی، رایزنی و مشورت و پرهیز از
تک روی، وجود روحیة نقد و انتقاد پذیری در فضای جامعه، رعایت حقوق
متقابل و آزادی بیان، سیاسی، اجتماعی در چارچوب متعارف، عدالت و نیز
اخلاص در عمل و اتحاد و بهره برداری از جمعیت متحد که اهتمامی خاص
دارد را در جامعه پیاده کند. همین طور اهداف و کارهای بزرگی که در جامعه
باید برای تحقق آنها از ظرفیت و توانایی بالای نخبگان استفاده کرد؛ چنین
بایسته هایی جامعه را به سمت جامعه ای متفکر سوق میدهد که جوشش فکر
و اندیشه ورزی را به حقیقتی واضح در جامعه تبدیل می کند و مسائلی که
خطوط اصلی و ضروری زندگی هستند؛ مانند امنیت، عدالت، رفاه، آزادی،
حکومت، استقلال و عزت ملی را با توجه به معنویت که روح پیشرفت واقعی
در همة زمینه ها و مسائل است را به صورت اعلای خود به حقیقتی عملی
درآورد.
Machine summary:
"جامعه با اســتفاده از آموزه های قرآن ، نهج البلاغه و روایات دینی که برای بشــر در هر دوره ای راهگشــا و راهنمای فکری ما مسلمانان اســت بایدآموزه ها و بایسته هایی از جمله ایجاد بســتر مناسب برای اندیشــه ورزی ، رایزنی و مشورت و پرهیز از تــک روی ، وجود روحیۀ نقد و انتقاد پذیری در فضای جامعه ، رعایت حقوق متقابل و آزادی بیان ، سیاســی ، اجتماعی در چارچوب متعارف ، عدالت و نیز اخــلاص در عمل و اتحاد و بهره برداری از جمعیت متحد که اهتمامی خاص دارد را در جامعــه پیاده کند.
بنابراین ، بیان و ارائه نظر علمی توأم با در نظر گرفتن واقعیت های موجود در هر جامعه و ســنجش مظروف در ظرف است و طبعا بیان واقعیت جهت آماده کردن بستر اجرای نظر علمی و یا اساسا اظهار نظر نسبت به امکان یا عدم امکان و چگونگی اجرای آن نیازمند جرأت و جسارت است که صاحب نظر به پشــتوانۀ آزادی بیان بدان دست می یابد اما این مفهوم اگر چه واجد آثار مثبت و ارزنده اســت ولی به همان اندازه نیز خطرناک به نظر می رســد؛ چه هر کس با این وســیله به قصد انتقام جویی برآمده و بــه نام آزادی بیان خود و جامعه را در معرض خطرات انتقام جویی شــخصی قرار دهد و گاه کلماتی به زبان آورد که جز توهین و تهمت چیز دیگری ندارد."