Abstract:
ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی و رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه وری ﮐﺎرﮐﻨﺎن وزارت آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﺑﻮد. روش ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻫﺪف ﮐﺎرﺑﺮدی و از ﻧﻈﺮ ﮔﺮدآوری دادهﻫﺎ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮد. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ را ﮐﻠﯿﻪ ی ﮐﺎرﮐﻨﺎن آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﮐﻪ در ﺳﺎل 96-1395 ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ داد و از اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﺪول ﻣﻮرﮔﺎن و روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺧﻮﺷﻪ ای ﭼﻨﺪﻣﺮﺣﻠﻪ ای، ﻧﻤﻮﻧﻪ ای ﺑﻪ اﻧﺪازه ی 377 ﻧﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎب و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ در اﺧﺘﯿﺎر آﻧﻬﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت از ﺳﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی اﺳﭙﯿﺘﺮز (1995)، رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺮی ﻓﯿﻠﺪ و روث (1951) و ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻬﺮه وری ﮐﺎرﮐﻨﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺳﻨﺠﺶ ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ از ﺿﺮﯾﺐ آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺪار اﯾﻦ ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺮای ﻫﺮ ﺳﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎﻻی 0.7 ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ؛ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺳﻨﺠﺶ رواﯾﯽ از رواﯾﯽ ﻣﺤﺘﻮا اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ رﺳﯿﺪ. ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه از اﺟﺮای ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﻧﺮم اﻓﺰار spss21 در دو ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ (ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ) اﻧﺠﺎم ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﻦ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﮐﺎرﮐﻨﺎن و ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی آن ﺷﺎﻣﻞ اﺣﺴﺎس ﻣﻌﻨﯽ داری، اﺣﺴﺎس ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ و اﺣﺴﺎس ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮدن ﺑﺎ ﺑﻬﺮه وری ﮐﺎرﮐﻨﺎن راﺑﻄﻪ وﺟﻮد داﺷﺖ، اﻣﺎ ﺑﯿﻦ ﻣﻮﻟﻔﻪ اﺣﺴﺎس ﺧﻮد ﺗﻌﯿﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه وری ﮐﺎرﮐﻨﺎن راﺑﻄﻪ وﺟﻮد داﺷﺖ، اﻣﺎ ﺑﯿﻦ اﺣﺴﺎس ﺧﻮد ﺗﻌﯿﯿﻨﯽ راﺑﻄﻪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ. ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ، ﺑﯿﻦ رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ و ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎی آن ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ، درک و ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺷﻐﻞ، ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ، اﻧﮕﯿﺰش و ﺑﺎزﺧﻮر ﺑﺎ ﺑﻬﺮه وری ﮐﺎرﮐﻨﺎن راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد داﺷﺖ.
Machine summary:
"با توجه به این سوال و با استفاده از پژوهش های صورت گرفته گذشته ، فرضیه های پژوهشی ذیل تدوین گردید: فرضیه اصلی: بین توانمندسازی و رضایت شغلی با بهره وری کارکنان وزارت آموزش و پرورش شهر تهران رابطه وجود دارد.
فرضیه فرعی دوم : بین رضایت شغلی کارکنان و ابعاد آن (توانایی، درک و شناخت شغل ، حمایت سازمانی، انگیزش ، بازخور) با بهره وری کارکنان وزارت آموزش و پرورش شهر تهران رابطه وجود دارد.
یافته ی فرضیه فرعی اول نشان داد که بین توانمندسازی کارکنان و ابعاد آن (احساس معنیداری، احساس شایستگی، احساس خود تعیینی و احساس موثر بودن ) با بهره وری کارکنان وزارت آموزش و پرورش شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد.
چنان چه شریف زاده و محمدی مقدم (١٣٨٨)، در مطالعه خود نشان دادند توانمندسازی کارکنان با بهره وری نیروی انسانی کارکنان فرماندهی انتظامی استان لرستان رابطه دارد؛ از این رو چنین به نظر میرسد که نتایج بدست آمده در این پژوهش با سایر مطالعات انجام شده مطابقت دارد.
نصرت پناه و همکاران (١٣٩١)، به بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری نیروی انسانی در یکی از شرکت های نفتی پرداختند و نشان دادند که داشتن حس مناسب نسبت به کار و شرایط آن میتواند به افزایش بهره وری کارکنان کمک نماید؛ از این رو چنین به نظر میرسد که نتایج بدست آمده در این پژوهش با سایر مطالعات انجام شده سازگار است .
یافته ی فرضیه فرعی دوم نشان داد که بین رضایت شغلی کارکنان و ابعاد آن (توانایی، درک و شناخت شغل ، حمایت سازمانی، انگیزش ، بازخور) با بهره وری کارکنان وزارت آموزش و پرورش شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد."