سخنان معصومین؛ سپاس نعمتها Journal Article

سپاس نعمت ها *پیامبر اکرم «ص»: «ما فتح الله علی عبد باب شکر فخزن عنه باب الزیادة» (اصول کافی ج2 – ص 94) خداوند در شکر گزاری (نعمت) را به روی بنده ای نگشاید و در افزایش (آن را ) از وی دریغ دارد. *امام باقر «ع»: «ان ابی علی بن الحسین(ع) ما ذکر لله عزوجل نعمة علیه إلا سجد» (علل الشرایع- ص 88) پدرم علی بن الحسین (ع)هیچ نعمتی از نعمتهای الهی را که از آهن برخوردار بود، یاد نمی کرد، مگر آنکه سجده شکر را بجای می آورد. (اصول کافی-ج4-ص159) هیچ بنده ای نیست که خداوند بر او نعمتی ارزانی دارد و آن نعمت را از طرف خدا بداند، جز اینکه خداوند پیش از آنکه او سپاسگذاری آن را بجای آورد، او را بیامرزد. (اصول کافی-ج2-ص96) هر کس که خداوند به او نعمتی عطا فرماید، پس او آن را قلباً(بعنوان نعمت الهی( بشناسد شکر(قلبی) آن را بجای آورده است.