Abstract:
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیروی انسانی زن که در نظام پهلوی در خدمت استثمار همه جانبه خارجی بود هویت اصلی و حقوق انسانی خود را باز مییابد و در این بازیابی طبیعی است که زنان به
دلیل ستم بیشتری که از قبل متحمل شده اند ضرورت استیفای حقوق آنان بیشتر خواهد بود. حقوق مدنی
وسیاسی زن تامین و همزمان از بنیان خود یعنی تکیه بر مبانی اسلامی بهره فراوان میبرد. خانواده واحد
بنیادین جامعه و کانون اصلی رشد و تعالی انسان است و توافق عقیدتی و آرمانی در تشکیل خانواده که
زمینه ساز اصلی حرکت تکاملی و رشد یابنده انسان است اصل اساسی بوده و فراهم کردن امکانات جهت
نیل به این مقصود از وظایف حکومت اسلامی است. در مقاله حاضر به بیان نگاه اولیه اسلام به حقوق زن و
تفسیر آن در حقوق اسلام و ایران خواهیم پرداخت
Machine summary:
"شایان ذکر است که وقتی این اصول و قوانین مترقی، چهارده قرن قبل در حقوق اسلام بنیان نهاده شده بود و به زن در تصرف اموال خود استقلال کامل اعطا نمود، در کشورهای اروپایی تا قبل از قرن بیستم ، از جمله حقوق فرانسه که یکی از مدرنترین و مفصلترین حقوق مدون آنهاست ، زنان از حداقل حقوق انسانی هم برخوردار نبودند و اصلا اهلیت تصرف در اموال خود را هم نداشتند و به اعتراف یکی از نویسندگان فرانسوی، (١٩٨٢١٣٤,Henri )در روابط مالی زوجین ، مرد ارباب زندگی مشترک بود و اختیارات او در اداره ، تنظیم و تصرف اموال حتی در اموال اختصاصی زن ، شبه مطلق بوده است ; زیرا در رژیم قانونی ١٨٠٤م .
تنها سعی کرده اختلاف موجود بین زن و شوهر را کاهش دهد»(مطهری، ١٣٧٤، (155 ج ) تامین هزینه و معاش خانواده (نفقه ) یکی از حقوقدانان با انتقاد از قانون مدنی ما که به تبعیت از حقوق اسلام تامین هزینه زندگی خانواده را به عهده مرد گذاشته است ، چنین میگوید: «قانون مدنی ما از یک سوی مرد را وا میدارد که به زن خود نفقه بدهد; یعنی جامه ، خوراک و مسکن وی را آماده کند، همچنان که مالک اسب و استر باید برای آنان خوراک و مسکن فراهم آورد مالک زن نیز باید این حداقل زندگی را در دسترس او بگذارد»."