دقت های ادبی - Journal مطالعات قرآنی نامه جامعه Expressions

"کبار / کبار / کبار کبار: (به کسر اول) جمع «کبیر» و به معنای بزرگان است. کبار: (به ضم او و تشدید «ب») مفرد است و به معنای بزرگ. کبار: (به ضم اول و تخفیف «ب») مفرد است و به معنای بزرگ. کهل: (به فتح اول و سکون دوم) صفت است برای «مرد میانه سال». کم و بیش / کما بیش به معنای «تقریبا» این در قید مرکب در متون معتبر فارسی با ارزش یکسان به کار رفته و هر دو صحیح است. گریز / گزیر گریز: اسم مصدر گریختن به معنای «فرار کردن» است. مائه / مأه / مئه در عربی به معنای «صد» و در فارسی بیشتر به معنای «قرن، سده» به کار می‌رود، هر سه صورت صحیح است، ولی «مائه» رایج‌تر است. محال / محال محال: (به ضم اول) ناممکن، ناشدنی، باطل، ناروا و توسعا به معنای «نامعقول و ابلهانه» است. محال: (به فتح اول و تشدید «ل») جمع محل به معنای «مکان» است."