ارزیابی مالی-اقتصادی قراردادهای جدید نفتی ایران(IPC):مطالعه موردی فاز سوم میدان دارخوین Journal Article

Writer: صاحب هنر، حامد ؛ طاهری فرد، علی ؛ مریدی فریمانی، فاضل ؛ مهدوی، روح اله ؛

تحقیقات مدل سازی اقتصادی تابستان 1396 - شماره 28 ، الف (Ministry of Science/ISC (‎39 page(s) - From 35 to 73 )

Keywords: رژیم مالی قرارداد قراردادهای نفتی ایران (IPC) شبیه سازی مالی میدان دارخوین هزینه های اضافی

Abstract:

در این مقاله با بررسی مولفه‌های اقتصادی رژیم مالی قراردادهای نفتی ایران (IPC) به شبیه سازی مالی این قراردادها پرداخته شده است. مهمترین مولفه¬های مالی قراردادهای جدید عبارتند از: هزینه سرمایه‌ای و عملیاتی، هزینه بانکی، دستمزد، سقف بازپرداخت، دوره بازپرداخت و عاملR . در این مطالعه از اطلاعات فنی و اقتصادی مربوط به طرح توسعه فاز سوم میدان دارخوین جهت شبیه¬سازی مالی استفاده شده است. بررسی مالی و اقتصادی مدل مالی قرارداد حاکی از وجود برخی نقاط ضعف و قوت در قرارداد است. مهمترین خروجی مدل این است که سهم پیمانکار بسیار اندک است (حدود 3 درصد در حالت تنزیل شده) و نرخ بازده داخلی پیمانکار همزمان با افزایش قیمت نفت از میزان مشخصی (6/14 درصد) نمی‌تواند فراتر برود که بیانگر حفظ ماهیت خدماتی قرارداد است. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده، نرخ دستمزد مهمترین عاملی است که برای افزایش دریافتی و نرخ بازگشت سرمایه در اختیار سرمایه‌گذار است، لذا باید در انتخاب نرخ پایه دستمزد توجه کافی صورت گیرد. از دیگر مواردی که باید مورد توجه قرار گیرد، نحوه انتخاب بازه‌های تغییر عامل R و نرخ دستمزد است که باید به دقت و بر اساس مدل شبیه سازی مالی انتخاب شود. رژیم مالی قرارداد در سطوح قیمتی پایینتر از 50 دلار کاهنده و در سطوح بالاتر فزاینده است، اما میزان مطلق سودآوری پیمانکار در سطوح قیمتی بالاتر ثابت است که این مسئله از جذابیت قرارداد می‌کاهد. یکی از اشکالات اساسی این قرارداد از لحاظ مالی و اقتصادی وجود انگیزه انجام هزینه‌های اضافی و غیر ضروری توسط پیمانکار است که به دلیل استفاده از مکانیسم عامل R جهت کنترل سودآوری انباشتی پیمانکار، به وجود می‌آید. استفاده از شاخص صرفه‌جویی می‌‌تواند این مشکل را تا حدود زیادی مرتفع نماید

Machine summary:

"طبق نتایج این مقاله مهمترین اشکال قراردادهای عراق این است که برای بازپرداخت هزینه های سرمایه ای سقف وجود ندارد و تنها عاملی که پرداخت مطالبات پیمانکار را محدود مینماید سقف ٥٠ درصدی از محل درآمد میدان است که در صورت افزایش قیمت نفت به محدوده ٨٠ دلار پیمانکار قادر خواهد بود کل هزینه های خود را ظرف دو سال اولیه بازیافت نماید. سه مورد از وجوه تمایز اصلی این قرارداد با قراردادهای بیع متقابل این است که در هنگام عقد قرارداد سقفی برای هزینه های سرمایه ای لحاظ نمی گردد، همچنین دستمزد پیمانکار مقدار ثابتی نبوده و بر اساس میزان سطح تولید از میدان و عامل R در هر دوره و به صورت فی در هر بشکه پرداخت می گردد که مشابه قراردادهای عراق است . نکته مهم دیگری که از نتایج به دست آمده قابل استفاده است این است که مهمترین عاملی که می تواند سودآوری پیمانکار را تحت تأثیر قرار دهد نرخ پایه دستمزد است که باید میزان آن و نحوه تغییر آن در بازه های مختلف عامل R به دقت و بر اساس شبیه سازی مالی قرارداد تعیین گردد. - Lei Zhu, ZhongXiang Zhang, Ying Fan (2015) &quot;Overseas oil investment projects under uncertainty: How to make informed decisions?&quot;, Journal of Policy Modeling, Volume 37, Issue 5, September–October 2015, Pages 742-762 - Luo Dongkun, Yan Na (2010) &quot;Assessment of fiscal terms of international petroleum contracts&quot; Petroleum Exploration and Development, Volume 37, Issue 6, 756–762."

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: