تجلّی نیلوفر آبی در اشعار سهراب سپهری Journal Article

Writer: عباس زاده، خداوردی ؛ اسدزاده، معصومه ؛

مطالعات راهبردی علوم انسانی و اسلامی تابستان 1396 - شماره 8 (‎14 page(s) - From 45 to 58 )

Keywords: سهراب سپهری بودا نیلوفر آبی سهراب شعر شاعر آیین بودایی

Abstract:

سهراب سپهری به عنوان یک شاعر معاصر برروی دامنه وسیعی از شاعران تاثیر گذاشته است. وی نمونه ای از شاعران عصر جدید است. این شاعر بی باکانه تسلط و تاثیرات مذاهب را در اشعارش نشان می دهد. علت پیدایش مذاهب و ادیان مختلف، برآورده کردن و ارضای نیازهای روحی بشر به روشهای خودشان است. براساس عقاید دینی هر شخصی، این برد در معنای عمیق و کامل – می تواند به فکر و ذهن خود زیبایی ببخشد. تحقیقات فراوانی در خصوص سهراب سپهری انجام شده است و در بین آنها می توانیم به تحقیق اشاره کنیم که توسط ضیاءالدین ترابی صورت گرفته است که مطالعه ی ارزشمندی در این « سهرابی دیگر » ارتباط است. با این وجود، تاکید این مقاله، تاثیر آیین بودایی برروی اشعار سهراب است و به وضوح مدینه ی » می توان دید که تحقیقات چندانی در خصوص این موضوع به جز مرجع مختصری در کتاب نوشته ی محسن مقامی صورت نگرفته است. تحلیل مبنای آیین بودایی از طریق « فاضله یا ناکجا آباد سهراب نماد لوتس، هدف این تحقیق است. وجود و حضور قدرتمند تفکر شرقی و اثرات مذاهب و ادیان زنده در کارهای این شاعر مدرن، ما را به سوی تحقیقات بیشتر و گسترده در خصوص این موضوع دعوت می کند.

Machine summary:

در اشعار سهراب سپهري، هميشه اخباري در خصوص نيلوفر آبي وجود دارد و اين نکته زماني جالب تر ميشود که مي فهميم که بودا خودش را به عنوان نيلوفر آبي در نظر ميگيرد که از آب هاي گل آلود و باتلاقي جهان مي آيد. با توضيحات بالا، حالا مي توانيم به اين شعر هندي نگاهي داشته باشيم : نيلوفلر آبي رشد مي کند ساقه آن در شکاف رؤياي من وارد مي شود در حال ديدن رؤيا بودم سيل بيداري آمد چشمانم را به روي خرابه ها باز خواهم کرد نيلوفر آبي در سرتاسر زندگي ام پيچيده است . بودا گفته است : «همانطور که نيلوفر آبي از آب هاي گل آلود سربر مي آورد اما هرگز آلود و خراب نميشود، من ، خودم نيز از اين دنيا سر بيرون آورده ام و از اين جهان بدون اينکه آلوده شوم گذر کرده ام . سهراب سپهري از اين ديدگاه در شعر زير استفاده کرده است : ١- يک عنوان افتخاري از يک بودا آني بود، درها وا شده بود. حالا مي توانيم همين مسئله را که در بالا توضيح داده شده است – در شعر سهراب مورد تحليل و بررسي قرار دهيم : از مرز خوابم ميگذشتم ، سايه تاريک يک نيلوفر روي همه اين ويرانه فرو افتاده بود. در شعر «نيلوفر آبي»، سهراب به آزاد شدن اين انرژي هاي دروني به آرامي اشاره ميکند: هر جايي که بخشي از من مرده باشد نيلوفر آبي رشد مي کند (سپهري، ١٩٩٧ :٧٨).

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: