از لولوی بزرگ ترها نترسیم Introduction and review

"اگر بحثی به نام اسطوره‌شناسی ادبیات‌ کودک،در نقد خود باز کنیم که تمام موجودات‌ حتی از شیوهء نقد اسطوره‌ای در ادبیات کودک، برای بازشناسی فرم‌های متداول در ساخت قصه‌ها و افسانه‌ها سود ببریم،باز هم دیدن این موجودات‌ خیالی،در فضای متن‌های امروزی و یافتن فرمی‌ تازه در قصه‌گویی مدرن،ضرورتی انکارناپذیر است. موجودی که از فضای‌ بیرون قصه می‌آید،به‌ حضوری سیال در ذهن‌ کودک تبدیل می‌شود و درست از این‌جا،داستان که‌ به نظر می‌رسید قالب و شروعی رئال دارد،آهنگ‌ دیگری می‌گیرد و گویی‌ همان‌طور که کودک با واژهء «لولو»در ذهن خود ور می‌رود،قصه نیز از عالم‌ واقعیت به دنیایی فانتزی پا می‌گذارد. از نظر سیر تحول قصه،ابتدا یک شروعه رئال وجود دارد که با رها شدن«گلنوش»در تنهایی،پایان می‌یابد و سپس فانتزی،به آرامی در فضای اتاق جان می‌گیرد و در پی آن،شخصیت اصلی داستان،به تحول‌ روحی می‌رسد که می‌توان گفت،همانا شناختن صورتی دیگر در درون‌ خود است. او نیز بالاخره، گویی همزادش را می‌یابد و کودک،به جفت واقعی او برای شنیدن قصه و«لؤلؤ»، به قصه‌گویی خوب برای‌ کودک تبدیل می‌شود."