Abstract:
شرکت ها هنگام اصلاح اشتباهات دوره های گذشته یا تغییر رویه های حسابداری باید صورت های مالی مقایسه ای را تجدید ارائه کنند. تجدید ارائه صورت های مالی بر مربوط بودن و قابلیت اتکای اطلاعات مالی اثر منفی دارد، با این حال، طی سال های اخیر تجدید ارائه صورت های مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رواج بالایی داشته است. در این پژوهش به بررسی تاثیر تجدید ارائه صورت های مالی بر روی رشد ناشی از تامین مالی درونی و بیرونی شرکت ها پرداخته شده است. بدین منظور 57 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1383 تا 1392 شمسی به عنوان نمونه انتخاب گردیده اند. برای بررسی رابطه بین متغیرها از مدل رگرسیون خطی چندگانه بهره برده ایم. نتایج حاصل از این پژوهش بصورت کلی بیانگر این است که نرخ رشد تامین مالی درونی و بیرونی در شرکت های دارای سابقه تجدید ارائه صورت های مالی نسبت به شرکت های فاقد سابقه تجدید ارائه کمتر است.
Machine summary:
در این آزمون ضریب β_10 که تجدید ارائه در شرکت های دارای سابقه تجدید ارائه میباشد، برابر 084/0- با </رجوع شود به تصویر صفحه> سطح اطمینان 99 درصد بدست آمده است و کوچکتر از صفر است که نشان میدهد بین تفاوت نرخ رشد فروش نسبت به نرخ رشد داخلی (شاخص رشد تامین مالی خارجی) و تجدید ارائه در شرکت های با سابقه تجدید ارائه، رابطه منفی و معناداری وجود دارد، و همچنین با توجه به نتایج جدول7، با اضافه شدن متغیرهای کنترلی نوسانات جریان نقدی و شاخص ریسک آلتمنز، همچنان ضریب β_10 منفی و معنادار است.
در این آزمون ضریب β_10 که تجدید ارائه در شرکت های دارای سابقه تجدید ارائه میباشد، برابر 024/0 با سطح معناداری 10/0 (بیشتر از 5%) بدست آمده است و بزرگتر از صفر است، و همچنین با توجه به نتایج جدول7، با اضافه شدن متغیرهای کنترلی نوسانات جریان نقدی و شاخص ریسک آلتمنز، ضریب β_10 منفی و معنادار نمیباشد، که نشان میدهد بین نرخ رشد داخلی (شاخص رشد تامین مالی داخلی) و تجدید ارائه در شرکتهای با سابقه تجدید ارائه، رابطه منفی و معناداری وجود ندارد، در نتیجه فرضیه 2-2 براساس هر دو الگو رد میشود.
نتایج بدست آمده نشان میدهد که نرخ رشد تامین مالی داخلی و خارجی در شرکت های دارای سابقه تجدید ارائه نسبت به شرکتهای فاقد سابقه تجدید ارائه کمتر است.