فضیلت‌های «اخلاق فضیلت» Editorial

این تبیین ابتدا شامل شرح و توصیفی از «وضعیت اخلاقی» یک فرد یا جامعه است همراه با معیار و سنجه‌ای در باب اینکه «آنچه اخلاقی(moral) است»از «آنچه ضداخلاقی(amoral) است"و «آنچه ناخلاقی و نامربوط به اخلاق(non-moral) است»، متمایز کند و سپس مکانیسم‌ و شرحی از «خوب زیستن» ارائه دهد. به زعم فضیلت‌گرایان فعل اخلاقی هر چند به جهت بیرونی پسندیده باشد، اما این شرط اصلی و معیار محوری«خوب دانستن» آن نیست بلکه «حال»/ انگیزش/ نیت [تعابیر روان‌شناختی] و به زبان اخلاق، فضیلت یا رذیلتی که در پس و پشت آن فعل (و از منظر ناظر پنهان) است مؤلفۀ تعیین کنندۀ «خوب/حسن» بودن آن عمل است. برتری و فضیلت نخست «اخلاق فضیلت» در همان نکته‌ای است که آنسکوم در مقالۀ مشهور خود، «فلسفۀ اخلاق جدید» (که در پروندۀ پیشین اخلاق فضیلت، شمارۀ 128 این مجله، منتشر شد) آورده است: مفاهیم اخلاقی رایج مانند الزام، وظیفه، باید، درستی و نادرستی (مفاهیم اخلاق وظیفه‌گرا و فایده‌گرا)، با متافیزیکی خدامحور گره خورده که اکنون نمی‌توان از آن متافیزیک دفاع کرد.