Abstract:
دین مبین اسلام، اهداف عالیه‌ای برای نیل انسان به سعادت درنظر گرفته است، درهمین راستا برای پاسداری از مصالح امت، بسط عدالت، امنیت اجتماعی، حفظ نظام و ارزش‌های جامعه، شیوه‌هایی را به کارگرفته است که یکی از آن شیوه‌ها، اقرار است که تحت شرایط خاصی، حجیّت پیدا میکند و با فقدان این شرایط، از اعتبار ساقط میشود، در این پژوهش ضمن تعریف مفاهیم اولیه مسائل و مطالب اقرار در پاسداری از مصالح جامعه را بررسی کرده و به این مسئله می‌پردازیم که چنانچه اخلاق در جامعه توسعه یابد و اقرار فرهنگ‌سازی شود، حقوقی را که در معرض پایمال شدن است با اقرار می‌توان احیا کرد و کاری را که دستگاه قضایی، پس از تلاش و کوشش زیاد و گردآوردن دلایل، قراین، استشهاد و با حدس و گمان انجام می‌دهد، با اقرار می‌توان سهل و آسان کرد.
اهمیت اقرار بدان جهت است که در کلیة جوامع بشری پذیرفته شده است و دارای آثار زیادی است از جمله اینکه، قاطع دعوی است، موجب احیای حقوق انسان ها و پاسداری از مصالح جامعه، صرفه جویی در وقت و هزینة دادرسی است .چنانچه بتوان با فرهنگ سازی عمومی، بستری مناسب برای اجرای اقرار در جامعه فراهم نمود، آثار گسترده آن کمک زیادی برای دستگاه قضایی خواهد بود.
Islam has stipulated sublime goals for human beings to achieve happiness and felicity. In this regard, in order to safeguard the exigencies of the Ummah, promote justice and social security as well as safeguard the system and values, Islam has stipulated some methods, one of which is confession which is justified under certain conditions without which confession is invalid. Attempts have been made in this paper to define the basic concepts and aspects of confession in safeguarding the exigencies of the society and also to find out the role of promotion of ethics and building the culture of confession in the society to prevent the violation of people’s rights and facilitate the function of judiciary through confession instead of making lots of efforts to collect evidence, circumstantial evidences, guesses and speculations. Confession is important because it has been accepted by all societies and has many impacts, including the conclusion of judicial cases, retrieval of human rights, safeguarding the exigencies of the society, and saving time and costs in judicial procedures. If through proper culture-building the necessary grounds are prepared for confession in the society, its widespread impacts will greatly help the judicial system.
Machine summary:
(549 همچنین ایشان میگویند: از اقرارهایی که نافذ است ، اقرار به نسب مانند بنوت و اخوت و مانند اینها است و منظور از «نفوذ اقرار»، الزام مقر و گرفتن او به اقرارش است نسبت به آنچه بر ضـرر او است : از وجوب نفقه دادن و حرمت ازدواج یا مشارکت او با مقر در ارث یا وقف و ماننـد اینهـا و اما ثبوت نسبت بین آنها به طوری که جمیع آثار بر آن مترتب شود، دارای تفصیل است و تفصـیل آن این است که اگر اقرار به فرزند باشد و او صغیر غیر بالغ باشد، با اقرار ثابت مـیشـود بـه شـرط اینکه حس و عادت ، آن را تکذیب ننماید، مانند اقرار به بنوت کسی که در سن ، نزدیـک او اسـت که به طور عادی، تولد او از مثل او ممکن نیست و بـه شـرط اینکـه شـرع مقـدس ، آن را تکـذیب ننماید، مانند اقرار او به بنوت کسی که از جهت فراش و مانند آن به دیگری ملحـق مـیباشـد و بـه شرط اینکه کسی در آن با او منازعه نکند، پس در این صورت اقرارش نافـذ و جمیـع آثـار بـر آن مترتب است و به انساب آنها تعدی میکند؛ پس با آن ثابت میشود که فرزند «مقربـه »، نـوه مقـر و فرزند مقر، برادر مقربه و پدر او، جد مقربه است و ارث بردن از همدیگر بین آنها واقع مـیشـود و همچنین بین انساب آنها، بعضی از ایشان با بعضی دیگر و همچنین است حال اگر «مقر به » بالغ باشد و مقر را با شرایط مذکور تصدیق نماید و اگر اقرار به غیر فرزنـد باشـد- حتـی اگـر فرزنـد فرزنـد باشد- پس اگر مقر به ، بزرگ باشد و مقر را تصدیق کند، یا کوچک باشد ولی بعـد از بلـوغش او 92 را تصدیق نماید و شرعا و عقلا ممکن باشد که راست باشد، از همدیگر ارث مـیبرنـد در صـورتی که آنها وارث معلوم و محققی نداشته باشند، ولی توارث به غیر آنها از انسابشان ، حتـی اولادشـان ، تعدی نمیکند و در صورتی که تصدیق نشود، یا وارث محققی وجود داشته باشد که او را تصدیق نکند، نسبی که موجب توارث بین آنها شود، ثابت نمیشود مگر اینکه بینه بر آن اقامه شود، اگر به فرزند صغیری اقرار نماید و نسب او ثابت شود، سپس ، بعد از بلوغ انکـار کنـد، بـه انکـار او توجـه نمیشود.
(
, 
, 
)
