Abstract:
«گفتمان غیرمستقیم آزاد» یکی از رایج ترین و در عین حال، بحث انگیزترین شیوه های بازنمود گفتار و اندیشه شخصیت ها در ادبیات داستانی بوده است. پیشینه کاربرد آن در ادبیات غرب به سده ها پیش بازمی گردد، اما اوج رواج آن در سال های آغازین سده بیستم بود که از آن به دوره مدرنیسم تعبیر می شود. جستار حاضر این شگرد سبکی ـ روایتی را معرفی و کاربرد آن را در داستان های مدرنیستی و پیشامدرنیستی بررسی می کند. در آغاز، چیستی این گونه از گفتمان، ویژگی ها، و کارکردهای آن را شرح داده ایم. سپس، قطعه-هایی از چند اثر مدرنیستی و پیشامدرنیستی را با توجه به این شگرد تحلیل و اثرهای حاصل از به کارگیری آن را تشریح کرده ایم. در ضمن این تحلیل ها، بحث کرده ایم که دو کارکرد نخستین گفتمان غیرمستقیم آزاد در متن های داستانی عبارت اند از: ایجاد همدلی در خواننده با شخصیت مورد نظر و آفرینش ابهام و چندآوایی در متن. در پایان، تفاوت گفتمان غیرمستقیم آزاد را در این دو سبک داستان نویسی نشان می دهیم و به این نتیجه می رسیم که، به رغم تفاوتهای موجود، در هر دوی آنها این شگرد ابزاری است کارامد برای بازنمود دنیای درونی شخصیت های داستانی، و آگاهی از آن برای خوانندگان روایت-های داستانی بایسته است. از این رو، در آموزش ادبیات داستانی و نقد داستان، این ابزار سبکی ـ روایتی و شگردهای همسان باید مورد توجهی ویژه قرار بگیرند.
Machine summary:
گفتمان غيرمستقيم آزاد و اهميت آن در سبک شناسي روايت : بررسي مقابله اي داستان هاي مدرنيستي و پيشامدرنيستي محمد غفاري 1 2 دکتر اميرعلي نجوميان چکيده «گفتمان غيرمستقيم آزاد» يکي از رايج ترين و در عين حال ، بحث انگيزترين شيوه هاي بازنمود گفتار و انديشۀ شخصيت ها در ادبيات داستاني بوده است .
در ضمن اين تحليل ها، بحث کرده ايم که دو کارکرد نخستين گفتمان غيرمستقيم آزاد در متن هاي داستاني عبارت اند از: ايجاد همدلي در خواننده با شخصيت مورد نظر و آفرينش ابهام و چندآوايي در متن .
جستار حاضر، با در نظر گرفتن روش و يافته هاي اين پژوهش ها، ميکوشد چهار شيوة بازنمود گفتار و انديشۀ شخصيت ها را با تفصيل بيشتر و به طور مقايسه اي بررسي کند و با تحليل شش نمونه از داستان هاي مختلف (پنج قطعه از چهار رمان و يک قطعه از داستاني کوتاه ) کارکردهاي گفتمان غيرمستقيم آزاد را با دقت بيشتري وابکاود.
Heaven knows he loved her 96 قطعۀ سوم براي نشان دادن ميزان کاربرد گفتمان غيرمستقيم آزاد در داستان هاي مدرنيستي و تأثير آن بر خوانش متن ، نمونۀ بارز ديگري نقل ميکنيم از داستان «مردگان » نوشتۀ جيمز جويس ، که واپسين داستان مجموعۀ دابلينيها (١٩١٤) است : [1] When the lancers were over Gabriel went away to a remote corner of the room where Freddy Malins’ mother was sitting.
“Free Indirect Discourse: Theme and Narrative Voice in Flaubert, George Eliot, and Verga.