Abstract:
هدف: هدف از این تحقیق بررسی تغییرات سطوح سرمی فاکتور تغذیهای مشتق از مغز و فشار اکسایشی افراد فعال به دنبال تمرینات پلایومتریک بود. مواد و روشها: 14دانشجوی مرد فعال که از سلامت کامل جسمانی برخوردار بودند به طور تصادفی به دو گروه تمرین (سن 34/ 1±14/ 22 سال، قد 89/ 3 ± 14/ سانتیمتر172، وزن 77/ 8 ± 42/ 63 کیلوگرم و شاخص توده بدن77/ 2 ± 42/ 21 کیلوگرم/مترمربع) و کنترل (سن 54/ 2 ± 85/ 23 سال، قد 11/ 7 ± 57/ 178سانتیمتر، وزن 53/4± 71/71 کیلوگرم و شاخص توده بدن90/1±60/22 کیلوگرم/مترمربع) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تمرین به مدت 4 هفته تمرینات پلایومتریک را انجام دادند. سطوح BDNF سرمی، مالون دیآلدئید و سوپر اکسید دیسموتاز قبل و بعد از تمرینات اندازهگیری گردید. از تی همبسته برای بررسی تفاوت درون گروهها و از آزمون تی مستقل برای بررسی تفاوت بینگروهی استفاده شد و سطح معنی داری 05/ 0 > P در نظر گرفته شد. یافتهها: سطوح سرمی BDNF گروه تمرین در مقایسه درون گروهی تغییر معناداری پیدا نکرد(05/ 0 < P) در صورتیکه سطوح سرمی MDA و SOD افزایش معناداری یافت (به ترتیب 036/ 0= Pو 002/ 0=P). اجرای 4 هفته تمرین پلایومتریک تغییر معناداری در سطوح سرمیBDNF و MDA در مقایسه با گروه کنترل ایجاد نکرد(05/ 0 < P)، اما در سطوح سرمی SOD افزایش معناداری مشاهده گردید (049/ 0 =P). نتیجهگیری: نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده عدم تغییر معنادار BDNF به دنبال تمرینات منظم پلایومتریک بود. با توجه به افزایش مقادیر درون گروهی شاخص پراکسیداسیون لیپید و از سوی دیگر عدم تغییر بین گروهی آن، نمیتوان به طور قاطع در باره نقش ضد اکسایشی احتمالی BDNF در مقابله با فشار ناشی از فعالیت بدنی نتیجهگیری کرد و این موضوع به مطالعات بیشتری نیاز دارد.
Purpose: The objective of this study was to investigate the alterations of Serum levels of brain derived neurotrophic
factor, and oxidative stress following a period of plyometric training in active men. Methods: Fourteen healthy active
male students randomly divided into two groups: training (mean age 22.14±1.34 years, height 172.14±3.89 cm, weight
63.42±8.77 kg, BMI 21.42±2.77 kg/m2) and control (mean age 23.85±2.54 years, height 178.57±7.11 cm, weight
71.71±4.53 kg, BMI 22.60±1.90 kg/m2). Training group performed 4 weeks of plyometric training. BDNF,
malondialdehyde and superoxide dismutase activity was measured. Paired sample t-test was used to examine differences
within groups, and independent t-test was utilized to examine differences between groups. Differences were considered to
be significant when p<0.05. Results: In compared within group, BDNF levels of training group did not change
significantly (P> 0.05) compared with before training, whereas serum levels of SOD and MDA increased significantly
(P=0.002, P=0.036, respectively). BDNF and MDA did not change significantly between control and training groups
following 4 weeks of plyometric training (P> 0.05) but caused a significant increase in serum levels of SOD (P= 0.049).
Conclusions: The findings of the present study indicate no significant changes in BDNF levels following regular
plyometric training. Regarding increased lipid peroxidation index values in within group and lack of any changes in
between group, can not accurate conclusion about the possible antioxidant role of BDNF against stress induced by
physical activity, so needs to more investigations.