Abstract:
در این پژوهش ضمن بررسی تعاریف مختلفی که محققانی نظیر «کراسنر»، «یانگ»، «کئوهین» و «اوشرنکو و یانگ» از مفهوم «رژیم» ارائه داده اند، به بررسی رویکردهای فکری عمده در مطالعه رژیم های بین المللی پرداخته می شود. سپس اصلی ترین مفاهیم مورد کاربرد در مطالعه رژیم ها مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین نشان داده می شود که علت اصلی شکل گیری «رژیم ضمنی غیررسمی امنیت منطقه ای جمهوری اسلامی» از نیمه سال 2003 به بعد که از آن تحت عنوان «محور مقاومت» یاد می گردد، «معمای امنیتی» ناشی از حضور ایالات متحده در منطقه غرب آسیا در پنج قالب 1)سنتکام، 2)ناوگان پنجم دریایی مستقر در بحرین، 3)ناوهای هواپیمابر اعزامی به منطقه، 4)پایگا ههای نظامی ایالات متحده در کشورهای منطقه خلیج فارس و 5)وجود دولت متحد ایالات متحده در منطقه یعنی «اسرائیل» به همراه حضور نظامی در دو کشور افغانستان (از اکتبر 2001 به بعد) و عراق (از مارس 2003 به بعد) می باشد و جمهوری اسلامی با هدف حل این معمای امنیتی مبادرت به تشکیل «رژیم ضمنی غیررسمی امنیت منطقه ای» تحت عنوان «محور مقاومت» و متشکل از بازیگران دولتی و غیردولتی جمهوری اسلامی ایران، جمهوری عربی سوریه، حزب ا... لبنان، گروه های چندگانه مقاومت در عراق، حوثی های یمن، جنبش صابرین، جنبش جهاد اسلامی و حماس در فلسطین نموده است تا بتواند امنیت نسبی خود و متحدان را افزایش و درنتیجه بقای خود و دیگر اعضای رژیم در مقابل تهدید ایالات متحده و دیگر تهدیدات (از جمله تهدید اسرائیل و تهدید سلفی-تکفیری ها) حفظ نماید. در انتها ابعاد مختلف این رژیم ازجمله اصول، هنجارها، قواعد و رویه های تصمیم گیری مورد بررسی قرار می گیرند.
The concept of "Regime" is one of the most widely used concepts not only in international relations, but in economics, law, environment and more. In this study, we have examined three different approaches in the definition of regimes, "behavioral", "knowledge" and "formal", and to scrutinize the definition of Regimes that have presented by Scholars Such as Krasner, Young, Kratochwil & Ruggie, Keohane, and Osherenko & Young. It also examines the major intellectual approaches in the study of international regimes will be discussed. Then to review the main dimensions used in the study of Regimes, "the regime formation", "the regime strength," "the regime effectiveness," "the Scope of the regime" "the regime robustness (resilience)", "organizational form" and "Allocational mode". Then, provided the Levy, Young and Zurn’s Categorization of regimes. it is concluded that Islamic Republic of Iran has formed a tacit informal regional security regime in the Middle East, and In Final to scrutinize the various aspects of the regime, including principles, the norms, rules and decision-making procedures.