نگاهی به قوانین تعاونی کشور از منظر اصول بین المللی تعاون Journal Article

"قانون تجارت مصوب سال 1203 شمسی برای اولین بار در ایران مواد 107 الی‌ 112 قانون تجارت مصوب 1303 شمسی‌ به تعریف دو نوع تعاونی(1)شرکت‌ تعاونی تولید(2)شرکت تعاونی مصرف و شرحی مختصر بر آنها اختصاص یافته‌ است در این قانون فقط اصل چهارم از اصول نه‌گانه تعاونی یعنی«تقسیم مازاد درآمد به نسبت خرید اعضا از شرکت» رعایت شده است. بند 2 ماده 110 قانون‌ مذکور مقرر می‌دارد:«تقسیم نفع و ضرر بین شرکا به نسبت خرید هر یک از آنها» قانون تجارت مصوب سال 1311 شمسی در قانون تجارت مصوب سال 1311 شمسی،مواد 190 الی 194 این قانون نیز به دو نوع تعاونی و شرحی مختصر در خصوص آنها اختصاص یافته و همان اصل‌ چهارم از اصول نه‌گانه تعاونی به همان‌ شکل قانون تجارت مصوب 1303 مورد توجه قرار گرفته است. به این ترتیب ملاحظه می‌شود1-اصل‌ عضویت داوطلبانه و اختیاری‌2-اصل‌ اداره نظارت و دموکراتیک توسط اعضاء 3-بهره محدود به سرمایه‌4-اصل تقسیم‌ مازاد درآمد بین اعضا5-اصل آموزش از اصول بین‌المللی تعاون رعایت شده است."