Abstract:
در میان همه ی سطوح آموزش و پرورش ، مرحله ی پیش دبستانی حساسیت و اهمیت ویژه ای دارد. اهمیت و ضرورت آموزش و پرورش در دورة پیش از دبستان بیش از گذشته مورد نظر است آموزش و پرورش پیش دبستانی سنگ بنا و اساس فعالیت های آموزش و پرورش کودکان برای سطوح بعد است . آموزش پیش از دبستانی در ایران که تاریخچه ی آن از دوره ی ایران باستان و بطور قانونمند از ٨٨ سال پیش شروع شده است ، با فراز و نشیب های فراوانی همراه بوده است . افزایش متقاضیان آموزش های این دوره ؛ نیاز والدین شاغل و نیاز جامعه ؛ ضرورت تهیه برنامه های کیفی و غنی را در این دوره نشان میدهد. در این جستار برآنیم تا به تاثیر گذراندن این دوره در مقطع ابتدایی بپردازیم . روش پژوهش حاضر توصیفی بوده و برای مطالعه پدیده مورد نظر از روش تحلیل محتوا استفاده شد. نتیجه این پژوهش نشان میدهد با سپری نمودن این دروه از بروز بسیاری از مشکلات آموزشی و پرورشی دوره ابتدایی پیشگیری میشود.
Machine summary:
امروزه با توجه به مفهوم وسيع آموزش و پرورش در دوران اوليه کودکي، آموزش و پرورش پيش دبستاني آموزشي است که از 76 زمان تولد آغاز و تا شروع اولين سال دبستان يعني تا پايان ٦ سالگي ادامه مييابد (مفيدي، ١٥:١٣٨١).
کودک در دوره پيش دبستاني با نماز آشنا ميشود و در ٧ سالگي آن را کامل ميآموزد والدين بايد خود اهل نماز باشند و با شيوه هاي مختلف فرزندان خود را به نماز تمرين دهند و آن هم از کوچکي دستور ائمه رسيده که بچه از ٧ سالگي نماز تمريني ياد دهيد از ٧ سالگي ميتواند به نماز عادت کند يعني همان زماني که به دبستان ميرود بايد هم خانواده و هم در دبستان به او بياموزند؛ اما بايد توجه داشت که ياد دادن و وادار کردن با زور هيچ نتيجه اي ندارد کوشش نمائيد که از اول رغبت داشته باشند و به اين کار تشويق شود، اظهار محبت نموده که بفهمد وقتي نماز ميخواند بر محبت شما نسبت به او افزوده ميشود، ديگر اينکه بچه را بايد در محيط مشوق نماز خواندن برد و به تجربه ثابت شده است که اگر بچه به مسجد نرود، اگر در جمع نباشد و نماز خواندن جمع را نبيند به اينکار تشويق نخواهد شد؛ چون اصلا حضور در جمع مشوق انسان است .
تأثير آموزش پيش دبستاني بر مهارت هاي اجتماعي انسان موجودي اجتماعي است که در ارتباط با محيط طبيعي و اجتماعي خود زندگي ميکند و از طريق اين ارتباط قادر به رفع نيازهاي اجتماعي خود ميشود.
از آنجا که پيش دبستاني اولين تجربه ي آموزشي کودک محسوب ميشود پرداختن به مهارت هاي اجتماعي در اين دوره از اهميت بسزايي برخوردار است ؛ پس با اين شرايط خانواده و نظام آموزشي بايد برنامه ريزي آموزشي منظم و سازمان يافته براي آموزش مهارت هاي اجتماعي به کودکان فراهم کنند.