Abstract:
هدف پژوهش حاضربررسی نقش امید، احساس تنهایی و مولفه های آن در پیش بینی رضایت از زندگی سالمندان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. بدین منظورنمونه ای به حجم 300 سالمند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه احساس تنهایی، رضایت از زندگی و امید روی آنها اجرا شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین امیدواری با رضایت از زندگی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین بین احساس تنهایی و مولفه های آن با رضایت از زندگی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که احساس تنهایی ناشی از خانواده و احساس تنهایی عاطفی به ترتیب نقش مهم و معناداری در رضایت از زندگی دارند و در مجموع 28 درصد از واریانس رضایت از زندگی را تبیین می کنند. همچنین، دو متغیر احساس تنهایی و امید به ترتیب نقش معناداری در پیش بینی رضایت از زندگی دارند. نتایج حاکی از آن است که کاهش احساس تنهایی و افزایش امید در سالمندان می تواند به بهداشت، سازگاری و رضایت از زندگی انها کمک کند توجه به این متغیرها در برنامه ریزی ها می تواند مفید واقع شود.
The main aim of present research was to study the role of hope, loneliness feeling and their components in prediction of elders' life satisfaction. The method of this research was descriptive-correlational. For this purpose, 300 elders were selected by Available sampling method and loneliness feeling, hope and life satisfaction questionnaires were administered among selected sample. Data were analyzed by using Pearson correlation and stepwise regression analysis. The results showed that there is significant positive relation between hope, and life satisfaction. Also, there is a significant negative relation between loneliness feeling and its' components with life satisfaction. The results of regression analysis showed that the loneliness feeling has important and significant role in life satisfaction and explain overall 28% of the variance of life satisfaction. Also, loneliness feeling and hope have respectively a significant role in prediction of life satisfaction. The results indicate that reduction of loneliness feeling and enhancement of hope in elders can help to their health, compatibility and life satisfaction.
Machine summary:
نتایج حاکی از آن است که کاهش احساس تنهایی و افزایش امید در سالمندان میتواند به بهداشت، سازگاری و رضایت از زندگی انها کمک کند توجه به این متغیرها در برنامه ریزیها میتواند مفید واقع شود.
عوامل متعددی در بهزیستی ذهنی و رضایت از زندگی نقش دارند که از جمله آنها که نقش مهمی نیز در تعاملات اجتماعی افراد دارد احساس تنهایی و امید است.
باتوجه به نرخ جمعیت سالمند و حرکت روانشناسی مثبت و تأکید بر افزایش بهزیستی ذهنی و رضامندی زندگی و همچنین شناسایی عوامل مرتبط با آن و از طرفی فقدان تحقیق روی سالمندان با در نظر گرفتن متغیرهای پژوهش حاضر، سوال اصلی پژوهش حاضر این است که آیا بین احساس تنهایی، امید و رضایت از زندگی رابطه وجود دارد؟ کدام یک از مؤلفههای تنهایی نقش مهمی در پیش بینی رضایت از زندگی دارد؟ کدام یک از متغیرهای تنهایی و امید نقش مهمی در پیش بینی رضایت از زندگی دارد؟ روش پژوهش طرح پژوهش در این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود.
به منظور بررسی اینکه کدام یک از مؤلفههای احساس تنهایی نقش مهم و معنادارتری در تبیین رضایت از زندگی دارد از رگرسیون گام به گام استفاده شد که نتایج در جدول 2 ارائه شده است.
به منظور بررسی اینکه کدام یک از متغیرهای احساس تنهایی و امید نقش مهم و معنادارتری در تبیین رضایت از زندگی دارد از رگرسیون گام به گام استفاده شد که نتایج در جدول 3 ارائه شده است.
Journal of Personality & Social Psychology, 85 (1) , 105-120.