Abstract:
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تدریس موازی بر عملکرد تحصیلی دانشآموزان پایه ششم در درس ریاضی و نگرش آنان نسبت به مدرسه انجامگرفته است. روش پژوهش شبه-آزمایشی و از نوع طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری شامل دانشآموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 95 – 94 و حجم نمونه 70 نفر است که 35 نفر از آنان در گروه کنترل و 35 نفر در گروه آزمایش گمارده شدند به صورتی که در گروه آزمایش تدریس به شیوه موازی به مدّت 2 ماه انجام شد و در گروه کنترل از روش تدریس تک معلّمی (مرسوم) استفاده گردید. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره انجامشده بر روی نمره عملکرد تحصیلی ریاضی دانشآموزان در دو گروه آزمایش (تدریس موازی) و کنترل (تک معلّمی) نشان میدهد که بین نمره عملکرد تحصیلی ریاضی دانشآموزان گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری مشاهده میشود
This study investigated the
impact of Parallel teaching on the
academic performance of students in the
sixth grade in math and their attitude
toward school. The research method was
experimental, and pretest-posttest with
control and experimental groups were
used. The statistical population consisted
sixth female students in Tabriz in the
academic year 94-95, and the sample size
is 70 persons that 35 of them in the
control group and 35 persons in the
experimental group were exposed. In the
experimental group, parallel teaching was
implemented for 2 months, and in the
control group, one teacher taught. The
Analysis of ANCOVA was performed on
the math achievement of students in the
experimental and control group, showed
that the students' mathematics
achievement between the experimental
and control groups had a significant
difference. Also, the results of the
MANCOVA analysis showed that the
attitude towards school in the
experimental group (parallel teaching)
and control group (one teacher) had a
significant difference. This difference in
attitude included school environment,
students’ perception of education, school
objectives valuation, Self-regulation, and
attitudes toward teachers and classes. This
difference was to using parallel teaching
among the students.
Machine summary:
تدریس موازی: رویکردی جهت ارتقاء عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس 1 ریاضی و نگرش آنان به مدرسه Parallel Teaching: An Approach to Improve Students' Academic Performance in Mathematics and their Attitudes Toward School 2 دکتر سیروس اسدیان این پژوهش باهدف بررسی تأثیر تدریس موازی بـر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایۀ ششم در درس ریاضـی و نگرش آنان نسبت به مدرسه انجام گرفته است .
همچنـین نتـایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد کـه میـزان نگرش نسبت به مدرسـه در دو گـروه آزمـایش و کنتـرل در مؤلفه های نگرش نسبت به مدرسه (نگرش نسبت بـه محـیط مدرسه ، ادراک - خـود تحصـیلی، ارزش گـذاری هـدف هـای مدرسه ای ، خود نظم دهی، نگرش نسبت به معلم و کلاس ها) در بین دانش آموزان گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری وجود دارد و این تفاوت ناشی از اجرای تـدریس مـوازی در بین این دانش آموزان است .
مزایای این رویکرد · کار با گروه های کوچک یا فعالیت با دانش آمـوزان بـه صـورت فـردی، موجـب می شود تا بیشتر به نیازها و علایق آنان توجه شود؛ · هر دو معلم به طور هم زمان می توانند در کلاس حضورداشته باشـند تـا ایـن کـه یکی از معلمان به طور غیررسـمی بتوانـد سـایر مـدل هـای تـدریس خـوب را مشاهده کند.
118 بحث و نتیجه گیری بر اساس یافته های این پژوهش مشخص گردید که تدریس به روش موازی تا حد زیادی توانسته است عملکرد دانش آموزان درس ریاضی و نگرش آنان نسبت به مدرسه را ارتقاء بخشد.