Abstract:
انسان برای بقا نیازمند تشکیل اجتماع است. این نکته شاید مهمترین دلیل ایجاد تمدن بوده است. تمدن، چیستی، غایت و اعتلا و اسقاط آن بی شک از مهمترین مباحث پژوهشی بوده است. علامه جعفری از اندیشمندان اسلامی ای بوده که در این حوزه بحث ارائه کرده است. سوال اصلی این پژوهش نیز بررسی اعتلا تمدن از دیدگاه اسلام در اندیشه سیاسی آن فقید می باشد. فرضیه این تحقیق با رویکردهای مختلف در نوع تمدن و فلسفه هر تمدن باز می گردد. تمدن ها یا «قدرت محور» هستند و یا «انسان محور»، رمز اعتلا و یا اسقاط هر تمدن به این دو نوع تمدن باز می گردد.
The epidemic of environmental impacts is one of the factors that necessitate examining its various dimensions in a wide range of political actions of governments. Environmental rights، as the most important case in the four factors of solidarity rights، beyond the political actions of governments، have also raised international concerns as a result of its impact on the globe. In this regard، attention or lack of attention to environmental development is one of the effective indicators of the governments in terms of economic-social development. Regarding the direct supervision of the governments to implement this important issue and in view of the importance of socio-political and economic development of countries in environmental developments، the present study uses a descriptive-analytical approach and modeling to examine the role of macroeconomic policies of Islamic Republic of Iran during the period of 1380 to 1395. The results of the study indicate the significant impact of the Islamic Republic of Iran، in general and governments in particular، on improving environmental development. In addition، any activity that is effective by the government in improving the economic، social and political development of the country heavily overwhelms the environmental pollution in Iran.
Machine summary:
علامه جعفری همه کنش ها و تمدن و رفع تزاحم ها و جایگزین مسابقه به سمت کمال را برای رسیدن به نتیجه ای می داند که باعث رسیدن به سعادت بشری است و این جور استنتاج می کند که مسابقه در مسیر رشد و کمال باعث شود که زندگی اجتماعی افراد و گروه های آن جامعه توانایی رسیدن به بروز و فعالیت بخشیدن به استعدادهای سازنده خور و جامعه خود شوند.
در جای دیگر استاد جعفری تعریف زیر را متعلق شناخت تمدن می داند: «تمدن عبارت است از شکل هماهنگ انسان ها در حیات معقول با روابط عادلانه و اشتراک همه افراد و گروه های جامعه در پیشبرد اهداف مادی و معنوی انسان ها در همه ابعاد مثبت ».
(جعفری ، ج ٥: ١٦١) از تعاریف بالا کاملا مشخص می شود که نگاه علامه جعفری در خصوص تمدن و فرهنگ به صورت مجزا در چه ابعادی می باشد اما برای روشن تر شدن بحث به چند مورد تفاوت های تمدن و فرهنگ اشاره خواهیم نمود: الف ) فرهنگ ها بیانگر و نشان دهنده معلومات و آرمان های جامعه خود هستند، اما تمدن نشانگر فعالیت عوامل اصیل حیات فردی و اجتماعی هستند.
استناد به تعریف ارائه شده که در قبل طرح گردید، استاد جعفری مانند دیگر طرفداران این نحله فکری معتقد است که تمدنی که گروههای جامعه را به اهداف مادی و معنوی برای رسیدن به حیات معقول می رساند تا همه استعدادها انسانی به کار گرفته شود تمدنی است که سرشار از اهداف و آرمان های جوامع باشد که حول محور ارزش مداری شکل می گیرد.