Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر، پیش بینی رضایت شغلی براساس خود تنظیمی هیجانی و مکانیسم های دفاعی در کارمندان بهزیستی استان تهران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی و نمونه این پژوهش 324 (158 مرد و 166 زن) بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات شرکت کنندگان از پرسشنامه های رضایت شغلی (JDI)، مکانیسم های دفاعی(DSQ – 40) و دشواری تنظیم هیجانی (DERS) استفاده شد.یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که همه مولفه های خودتنظیمی هیجانی به غیر از آگاهی هیجانی با رضایت شغلی رابطه مستقیم و معنادار دارند. بین همه مولفه های خودتنظیمی هیجانی به غیر از آگاهی هیجانی با مکانیسم های دفاعی رشد نایافته و روان آزرده رابطه معکوس و معنادار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که خودتنظیمی هیجانی 5 درصد واریانس رضایت شغلی را تبیین می کند، اما سبکهای دفاعی، رضایت شغلی را تبیین نمی کنند. در بررسی تفاوت های جنسیتی با آزمون t نشان داده شد، مردان در مولفه های رضایت از ترفیعات، حقوق و مزایا و رضایت از شرایط محیط کار در سطح بالاتری از زنان قرار دارند. اما در نمره کلی رضایت شغلی بین زنان و مردان تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت توانایی تنظیم هیجانات بر بکارگیری مکانیسم های دفاعی و رضایت شغلی می توان با بهره گیری از راهنمایی و تکنیک های درمانی روان شناسان و مشاوران در سازمان بهزیستی جهت افزایش آگاهی و کسب مهارت های تنظیم هیجانی و بکارگیری مکانیسم های رشد یافته در جهت ارتقاء رضایت شغلی و اهداف سازمان بهزیستی استفاده نمود.
Machine summary:
, & Jones ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش به منظور گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه استفاده شد: پرسش نامه رضایت شغلی (JDI) این پرسش نامه نخستین بارتوسط اسـمیت ١، کنـدال ٢ و هیـولین ٣ (١٩٦٩؛ بـه نقـل از ویـسی ، ١٣٧٨) در دانشگاه کرنل امریکا تدوین شده است ، رویکردی چندوجهی بـه رضـایت شـغلی دارد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) بحث و نتیجه گیری فرضـیه ء اصـلی پـژوهش براسـاس داده هـای بـه دسـت آمـده تأییـد شـد و نـشان داد، بـین خودتنظیمی هیجانی و رضایت شغلی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد و خودتنظیمی هیجانی به تنهاییحدود ٤ درصد از تغییرات رضـایت شـغلی را تبیـین مـی کنـد کـه ایـن مقـدار معنـادار است .
افزون بر این ، یک پژوهش نیز بـه طـور مـستقیم رابطه تنظیم هیجانی با رضایت شغلی را مورد بررسی قرار داده است (گلاسو و اینارسـن ، ٢٠٠٨) که نتایج آن نیز نشان داده که سرکوبی با رضایت شغلی رابطـه معکـوس امـا بـا ارزیـابی مجـدد 1.
یکی دیگر از یافته های این پژوهش نشان داد که سبک های دفاعی بـا رضـایت شـغلی رابطـه معناداری نداردو در مجموع ١ درصد تغییرات رضایت شغلی را تبیین می کند که معنادار نیـست .
در تبیین عدم ارتباط بین سبک های دفاعی و رضایت شغلی می تـوان گفـت ، رضـایت شـغلی تحت تأثیر عواملی است که بیشتر در شرایط موقعیت های زندگی فرد اسـت و کمتـر تحـت تـأثیر عوامل شخصیتی قرار می گیرد به خصوص مکانیـسم هـای دفـاعی کـه بـه صـورت ناخوداگـاه روی رفتارهای فرد اعمال می شوند.