Abstract:
با توجه به نزول قرآن به زبان عربی، لازمه آگاهی همگان از محتوای این کتاب آسمانی، ترجمه دقیق آن است. در مطالعه و تحلیل ترجمه قرآن نیز باید به ساختارهای زبان مبدا و مقصد توجه نمود. یکی از ضرورت های اساسی برای ارائه ترجمه ای وفادار و مطلوب نیز، ایجاد یا برقراری تعادل میان این ساختارهاست. یکی از ساختارهای نحوی در زبان عربی، ساختار نحوی حال با اقسام مختلف آن است که معادل آن در زبان فارسی قید حالت با شکل های مختلف آن می باشد. در این پژوهش ساختار نحوی حال مفرد در سه ترجمه معروف الهی قمشه ای، فولادوند و مشکینی در جزء آخر قرآن کریم مورد بررسی قرار گرفته و ضمن تبیین علل لغزش های مترجمان در ارائه معادل صحیح این ساختار، ترجمه صحیح ارائه شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که ترجمه فولادوند دارای کمترین لغزش در میان سه ترجمه می باشد و مترجم در ترجمه بیشتر عبارات دارای حال، مطابق با نظریه ترجمه خود که «وفادارـ معنایی» می باشد، عمل نموده است.
Machine summary:
"در این پژوهش ساختار نحوی حال مفرد در سه ترجمه معروف الهی قمشهای، فولادوند و مشکینی در جزء آخر قرآن کریم مورد بررسی قرار گرفته و ضمن تبیین علل لغزشهای مترجمان در ارائه معادل صحیح این ساختار، ترجمه صحیح ارائه شده است.
» (شاکر، 1388: 171) 2ـ بررسی مشکلات و لغزشهای ترجمه حال مفرد در این بخش در مورد هر یک از انواع حال مفرد، یازده آیه از آیات قرآن کریم مورد بررسی قرار گرفته و در مورد هر آیه پس از مشخص نمودن عبارات دارای ساختار نحوی حال، ترجمه مترجمان منتخب ذکر و سپس بررسی و داوری در مورد ترجمهها انجام گرفته و در ادامه ترجمه صحیح از بین سه ترجمه انتخاب شده و در مواردی که هیچ یک از سه ترجمه، مطابق با معیارهای زبان مقصد نبوده، ترجمه پیشنهادی ارائه گردیده است.
۲ـ۲ـ۲ـ ارزیابی در ترجمه حال مفرد در آیه هر سه مترجم به این نکته که حال مفرد باید با صاحبش از نظر تذکیر و تأنیث و عدد مطابقت نماید، توجه کردهاند و در هر سه ترجمه «أفواجا» به قید ساده (از نوع مرکب) ترجمه شده و درست است، ولی «ینفخ» فعل مفرد مذکر غایب و مجهول است و باید به صورت دمیده شود، ترجمه شود؛ چون فاعل آن مشخص نیست."