Abstract:
هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش دینداری در کاهش رفتار غیر مدنی در محیط دانشگاهی است.
روش: تحقیق به روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه آماری، کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی است و 169 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بود و برای تحلیل آن از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد.
یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که رابطه معکوس و معنا داری بین دینداری و رفتار غیر مدنی وجود دارد. این رابطه با ضریب 642/ 0- و در سطح اطمینان 99/ 0 تایید شد. بر اساس ضریب تعیین حدود 576/ 0 درصد از تغییرات متغیر ملاک رفتار غیر مدنی توسط ابعاد دینداری توجیه می شود.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که می توان از ظرفیت دینداری در کاهش رفتارهای غیر مدنی استفاده کرد.
Objectives:This study examines the influence of religiousness in reducing the organizational incivility behavior.
Method: Research method is a kind of descriptive- correlation. The population comprises employees of University of Mohaghegh Ardabili. In Ardabil Provice and 169 persons were selected through random sampling. Data was analysed using correlation method and Muli-variate regression.
Results: The results showed that all factors of religiousness have positive effect to reduce organizational incivility behavior.
Conclusion: The survey Results showed that the Religiousness could reduce Organizational incivility Behavior
Machine summary:
"بررسی نقش دینداری در کاهش رفتارهای غیرمدنی سازمانی کارکنان دانشگاه؛ مورد مطالعه دانشگاه محقق اردبیلی( طاهر روشندل اربطانی حبیب ابراهیمپور چکیده هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش دینداری در کاهش رفتار غیر مدنی در محیط دانشگاهی است.
Hutton Anderson & Pearson Penny and Spector Lim Shim & Park Penney محققان زیادی پیامدهای اجتماعی دینداری را بررسی کردهاند؛ از جمله: سهرابی و سامانی(1380)، ربانی و بهشتی(1390)، صنوبر و عربلوی مقدم(1391)، یزدانپناه و همکاران(1392)، ساکسنا(2006)، سن ارسوی و همکاران(2011) و الدوین و همکاران(2014) در این مطالعات از تأثیرات دینداری، بر متغیرهایی نظیر ایجاد هماهنگی و تعامل اجتماعی، ایجاد اصول اعتقادی و ارزشهای مشترک، ایجاد هماهنگی فکری و اعتقادی بین مردم و انسجام اجتماعی تأکید شده است.
نتایج نشان داد که متغیر دینداری دارای میانگین 12/4 و شاخصهای اندازهگیری مربوط به متغیر دینداری، شاخص معتقد بودن دارای میانگین 76/4، مؤمن بودن 36/3، اهل عبادت بودن90/3، اخلاقی عمل کردن 0/4 و متشرع بودن دارای میانگین 08/4 و همچنین رفتار غیر مدنی دارای میانگین 12/1 است(جدول 2).
نتایج به دست آمده در مورد فرضیۀ فرعی «معتقد بودن در کاهش رفتار غیر مدنی تأثیر معناداری دارد»، نشان داد که مقدار ضریب معتقد بودن برابر 547/0- و مقدار سطح معناداری کمتر از 05/0 است.
در فرضیۀ فرعی «متشرع بودن در کاهش رفتار غیر مدنی تأثیر معناداری دارد»، مقدار ضریب متغیر متشرع بودن برابر 035/1- و مقدار سطح معناداری برای آزمون معناداری این ضریب کمتر از 05/0 است.
نتایج بررسی نشان داد که بین دینداری و ابعاد آن با کاهش رفتار غیر مدنی رابطه معناداری وجود دارد و این رابطه در سطح اطمینان 99/0 تأیید شد."