Abstract:
هدف: این پژوهش با هدف شناخت جایگاه سرمایه اجتماعی در دانشگاه اسلامی از منظر قرآن کریم انجام شد. روش: در تدوین مقاله از روش ترکیبی بهره گرفته شده است؛ بدین معنی که با استفاده از روش تحلیل ثانویه، داده های موجود در خصوص مولفه های سرمایه اجتماعی در میان دانشجویان بررسی شد. همچنین با استفاده از شیوة اسنادی به شناسایی مولفه های سرمایه اجتماعی در قرآن مبادرت شده است. در نهایت با استفاده از مدل مقایسه ای، به تبیین جایگاه و چگونگی ارتباط مولفه های موجود سرمایه اجتماعی در دانشگاه با تعالیم گرانقدر قرآن کریم پرداخته شده است.
یافته ها: بنابر بررسی های صورت گرفته، چهار حیطه: اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، همبستگی اجتماعی و مدارای اجتماعی، مهم ترین مولفه های سرمایه اجتماعی در میان دانشجویان است. نتیج هگیری: با تحلیل نتایج مقالات نگارش یافته در این خصوص و مقابله آنان با مولفه های قرآنی سرمایه اجتماعی، این گونه می نماید که دانشگاهها چنان که باید، نتوانسته اند به تقویت و گسترش سرمایه اجتماعی مبادرت کنند.
Machine summary:
"در حوزۀ مطالعات دانشگاهی و بررسی مؤلفههای سرمایۀ اجتماعی در محیط دانشگاه نیز مقالات گوناگونی به رشته تحریر درآمده است؛ اما در هیچ کدام از این آثار، به جایگاه سرمایۀ اجتماعی در فضای دانشگاهها بر اساس موازین قرآنی- اسلامی اشاره نشده است.
(اندیشمند، 1388: 32-30) در پژوهش وحیدا و همکاران(1383) با عنوان «رابطۀ سرمایۀ اجتماعی با هویت اجتماعی دانشجویان؛ مطالعۀ موردی یازده دانشگاه دولتی شهر تهران»، نگارنده معتقد است در تحقق سرمایۀ اجتماعی، شاخصهایی مانند احساس تعهد، تعلق، اعتماد و ارتباطات اجتماعی تأثیر بسزایی دارند.
(زارع شاهآبادی و نوریان، 1391: 66-64) نعمتاللهی در بررسی عوامل مؤثر بر سرمایۀ اجتماعی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی(ع)، میگوید: برای سنجش این موضوع در دانشگاهها، سه بعد مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی و انسجام متصور است و ارزشهایی مانند صداقت، حفظ تفاهم، دوستی و همدردی، اتحاد و همبستگی و...
(ازکیا و غفاری، 1380: 28) جدول 7: توزیع فراوانی پاسخگویان بر حسب اعتماد به گروههای اجتماعی رسمی(شیانی و انصاری، 1393) (رجوع شود به تصویر صفحه) شیانی(1393) در اثر خود بیان میکند که بیشترین میزان اعتماد، به اعضای خانواده و کمترین آن، با سایر افراد است؛ بنابر این، اعتماد درونگروهی و بین گروهی دانشجویان کم است و اعتماد چندانی به افراد و گروهها وجود ندارد.
لذا دانشجویان نیز در دانشگاهی که بر اساس تعالیم اسلامی- قرآنی برنامهریزی شده باشد، اگر در امور مهم مورد توجه قرار گیرند و در مشورتها نقش داشته و روحیۀ خیرخواهی و همیاری بین آنان تقویت شود، به مشارکتهای رسمی و غیر رسمی ترغیب شده و میزان مشارکت اجتماعی آنان ارتقا خواهد یافت.
"An Analysis of the Quality and Quantity of Social Capital Tehran University Students"."