Abstract:
از دغدغههای مدیران ارشد سازمانهای دولتی و حاکمیتی، استفاده از مدلهای مناسب برای مدیریت سبد محصولات و تعیین ترکیب تولید سودآور محصولات با در نظر گرفتن محدودیتهای قانونی و تضمین دستیابی به اهداف کلان دولتی است. تاکنون مدلی که بتواند دربرگیرندة شاخصهای اصولی و جامع جهت مدیریت و تعیین ترکیب سبد کسبوکار در سازمانهایی نظیر سازمان صنایع دفاع باشد، ارایه نشده است. در این مقاله در گام نخست، شاخصهای مؤثر در تدوین سبد کسبوکار ارایه میگردد؛ سپس شاخصهای پیشنهادی، برای سازمانهای حاکمیتی بومیسازی میشود. در گام بعد با استفاده از آزمونهای آماری و روشهای تصمیمگیری چند متغیره میزان اهمیت هر یک از شاخصها تعیین و فهرست نهایی متغیرها تأیید میگردد. در نهایت، با استفاده از روش GE-مککنزی، ماتریس سبد کسب وکار سازمان صنایع دفاع تدوین شده است. در این تحقیق علاوه بر ارایه ماتریس پرتفولیو سازمان مورد مطالعه، مشخص گردید که دو معیار استراتژیک بودن کالا و وابستگی آن به واردات، مهمترین معیارهای مدنظر مدیران سازمان در تنوعبخشی کسبوکار هستند. rn
Machine summary:
شناسایی و اولویت بندی معیارهای مؤثر در مدیریت سبد کسب وکار سازمانهای حاکمیتی ( تاریخ دریافت : ٩٤/٠٥/١٥ تاریخ پذیرش: ١٣٩٤/١١/٠٣ ) مجید عبدی ١، علی محمد علی محمدی ٢ *، محمد حسین عباسی مهر 3 چکیده از دغدغه های مدیران ارشد سازمانهای دولتی و حاکمیتی، استفاده از مدلهای مناسب برای مدیریت سبد محصولات و تعیین ترکیب تولید سودآور محصولات با در نظر گرفتن محدودیت های قانونی و تضمین دست یابی به اهداف کلان دولتی است .
بررسی ادبیات نشان میدهد، هدفگذاری و معیارهای جذابیت حوزههای کسب وکار و به تبع آن، نحوه رشد و تنوعبخشی تا حدودی تحت تأثیر نوع مالکیت آنها بوده است و مدیران دولتی در استراتژی تنوعگرایی متفاوت از مدیران خصوصی عمل میکنند [١٠،٩، ١٨،١٩،٢٠،١٨].
<رجوع شود به تصویر صفحه> ٣-٣- روششناسی تدوین پرتفولیو با توجه به در نظر گرفتن سازمان صنایع دفاع به عنوان شرکت مادر، طرح حاضر، براساس روششناسی ماتریس جذابیت بازار / موقعیت رقابتی، در بررسی کسب وکارهای مستقل (SBU)، انجام پذیرفته است .
<رجوع شود به تصویر صفحه> قدم اول: انتخاب عوامل جذابیت بازار و موقعیت رقابتی همانگونه که در بخش ادبیات و مبانی نظری پژوهش اشاره شد، مدلهای عمومی انتخاب سبد کسب وکار بیشتر بر جنبه های اقتصادی جذابیت بازار تمرکز دارند.
در روش دوم، به منظور دست یابی به اولویت بندی دقیق تر معیارهای جذابیت حوزههای کسب وکار، دادهها با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند متغیره نظیر AHP، TOPSIS و ویکور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.