Abstract:
هدف: تعادل اندام فوقانی ارتباط نزدیکی با قدرت عضلات مرکزی بدن، اندام فوقانی و ثبات تنه در یک زنجیره حرکتی بسته دارد و شنا ورزشی است که نیازمند میزان قابلتوجهی قدرت، استقامت، تحرک و تعادل در اندام فوقانی است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو برنامه تمرینی ثبات مرکزی در خشکی و آب بر تعادل اندام فوقانی و عملکرد شناگران میباشد.
روشها: نمونه آماری تعداد 28 نفر از شناگران در دسترس شهرستان سبزوار بودند که بهصورت تصادفی به سه گروه تمرین در خشکی (10نفر)، تمرین در آب (10نفر) و گروه کنترل (8 نفر) تقسیم شدند. برای اندازهگیری عملکرد شنا از تعداد دست در دقیقه و رکورد شنا و برای تعادل از آزمون عملکردی تعادل اندام فوقانی استفاده شد. تحلیل آماری دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مختلط دوعاملی برای مقایسه درونگروهی و بین گروهی متغیرهای پژوهش و از آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسههای دو به دو گروهها استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که 4 هفته تمرینات ثبات مرکزی در خشکی باعث بهبود زمان شنای 50متر و همچنین بهبود تعادل اندام فوقانی در سمت برتر و غیربرتر شد. این بهبود در زمان شنا برای گروه تمرین در آب و نیز برای تواتر دست در هر دو گروه معنادار نبود.
نتیجهگیری: بهطورکلی، پژوهش حاضر اهمیت تمرینات ثبات مرکزی در خشکی و آب را بر عملکرد و تعادل شناگران نشان داد. لذا، مربیان و شناگران نوجوان غیررقابتی میتوانند از پروتکل مطالعه حاضر برای بهبود تعادل اندام فوقانی و عملکرد شنا در برنامه تمرینی خود استفاده کنند.
Objective: Swimming is a sport that requires a considerable strength، endurance، mobility and stability of the upper body. Therefore، the aim of this study was to compare the effects of dry-land and in-water core stability training programs on swimmers’ upper body balance and performance.
Methods: The available statistical sample of this study included 28 swimmers from city of Sabzevar who were divided randomly into three groups of dry-land (10 swimmers)، in-water (10swimmers) and control (8 swimmers). Data analysis was done by split-plot ANOVA to compare intra- and inter-group variables and Bonferroni post-hoc test was also utilized to compare group means within two groups.
Results: The results showed that four-week core stability exercises on dry-land led to 50m swimming time improvements as well as upper body balance of dominant and non-dominant limbs. There was no significant improvement in 50m for dry-land group and no significant improvement in stroke rate for both experimental groups.
Conclusion: Based on the findings of this study، it is suggested that coaches and swimmers utilize exercises used in this study in order to improve upper body balance as well as swimming performance in their training program.