Abstract:
آن چه
چه در مقاله پیش رو مطرح شده، بررسی حکم اشاعه فحشا - به معن ای نشردادن خبر
فحشا نه خود فحشا– به صورت ی ک عنوان مستقل از دیگر عنو انهای محرمه است؛
تحت ادله حرمت غیبت ی ا تهمت و ... نی ز قرار « نشر خبر فحشا » به گونه ای که حتی اگر
نگیرد، به علت صدق همین عنوان یادشده حرام باشد و در اثنا ی بحث ها ، به برخ ی از
بدون این که اشاعه و « نقل خبر فحشا » مسائل دیگر نیز پرداخته شده است؛ از جمله: آیا
نشر بر آن صادق باشد نیز حرام می باشد؟
آیا نقل و بازگوکردن گناهانی که فاحشه گناه ی که قباحتش بین و آشکار است ی ا
شدیدتر است از دیگر گناهان بر آن ها صادق نیست نی ز حرام است؟ از مجموع ادله
بیان شده در مقاله به این نتیجه می رسیم که اشاعه فحشا (نقل و بازگوکردن و نشر اخبار
فواحش) به صورت یک عنوان مستقل حرام نیست؛ بلکه در صورتی حرام است که عنوان
حرام دیگری بر آن صادق باشد؛ یعنی در قالب غیبت یا بهتان یا اذاعه سرّ مومن ی ا ای ذای
مومن یا تذلیل و تشویه چهره جامعه مومنان یا ترویج ابزار و آلت معصیت یا اعانه بر اثم یا
پدیدساختن مفسده هایی مانند از بین رفتن حس اعتماد بین اشخاص و بدبین شدن به دین
سلام و ... قرار گیرد و البته با توجه به نتیجه پیش گفته ، حکم حرمت« نقل خبر گناه» دائر مدار صدق«اشاعه» و صدق «فاحشه» نخواهد بود
Machine summary:
"به هر حال با توجه به شأن نزول پیشگفته از آیه استفاده میشود که آیه در صدد تهدید کسانی است که خبر فاحشه را اشاعه و نشر میدادند و به عبارت دیگر، آیه در مقام بیان یک قانون کلی به لسان تهدید است و بهطور کلی به اشخاصی که خبر فحشا را پخش و اینجا و آنجا نقل میکنند، وعید به عذاب میدهد، چه آن فحشا زنا باشد و چه قذف و فریه (افترا) - که برخی مفسران به بیان همین دو بسنده کردهاند - و چه غیر آنها باشد و چه واقعا محقق شده باشد و چه واقعا محقق نشده باشد (فقط یک بهتان باشد) و چه نشر خبر فحشا باعث هتک آبروی مؤمنی بشود یا نشود و به لحاظ دیگری مانند حفظ سلامت اخلاقی جامعه یا حفظ سمعه جامعه اسلامی نزد دیگر جوامع، این کار را حرام کرده باشد.
به هر حال با توجه به شأن نزول پیشگفته از آیه استفاده میشود که آیه در صدد تهدید کسانی است که خبر فاحشه را اشاعه و نشر میدادند و به عبارت دیگر، آیه در مقام بیان یک قانون کلی به لسان تهدید است و بهطور کلی به اشخاصی که خبر فحشا را پخش و اینجا و آنجا نقل میکنند، وعید به عذاب میدهد، چه آن فحشا زنا باشد و چه قذف و فریه (افترا) - که برخی مفسران به بیان همین دو بسنده کردهاند - و چه غیر آنها باشد و چه واقعا محقق شده باشد و چه واقعا محقق نشده باشد (فقط یک بهتان باشد) و چه نشر خبر فحشا باعث هتک آبروی مؤمنی بشود یا نشود و به لحاظ دیگری مانند حفظ سلامت اخلاقی جامعه یا حفظ سمعه جامعه اسلامی نزد دیگر جوامع، این کار را حرام کرده باشد."