Abstract:
امروزه معماری و ساخت و ساز یکی از حوزه هایی است که توسعه پایدار خواهان برتری آن در عملکردهای زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی است. بهره گیری از انواع انرژی از الزامات زندگی بشر در قرن بیست و یک است. تولید و مصرف انرژی فسیلی تهدیدی جدی برای توسعه پایدار و محیط زیست بشمار میرود. بحران های زیست محیطی قرن بیستم نقطه عطفی برای تغییر نگرش در عرصه طراحی معماری بود. ظهور معماری سبز با بهره گیری از اصولی چون حفاظت از انرژی، کار با اقلیم، احترام به کاربران و گشایش جدیدی در معماری ایجاد کرد. در طراحی سبز چیزی که طراحان بر آن اتفاق نظر دارند این است که یک معماری ارزشمند دارای معنا، روح و زیبایی است. در آثار بزرگ، ایده پشت آجر و ملات شروع به فراتر رفتن از فرم صرف و مادیت می کند. سوال اصلی تحقیق این است که آیا بارعایت اصول معماری سبز می توان مجتمع های مسکونی طراحی کرد استفاده بهینه در انرژی کرد؟ روش تحقیق حاضر یصورت توصیفی-
تحلیلی، کتابخانهای و اسنادی میباشد. هدف این تحقیق روی مسایلی است که در مجمتع های مسکونی
بتوان مصرف انرژی را بهینه کرده و در استفاده از آن صرفه جویی گردد.
Machine summary:
"2015)، ممکن است بسیاری از این ویژگی ها را داشته باشد: - سیستم های تهویه طراحی شده برای گرمایش و خنک کاری کارآمد - لوازم انرژی کارآمد و روشنایی مناسب - تجهیزات لوله کشی مناسب برای صرفه جویی در آب - مناظر برنامه ریزی شده برای به حداکثر رساندن انرژی خورشیدی منفعل - حداقل صدمه به زیستگاه طبیعی - منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی یا قدرت باد - استفاده از مصالح بومی مانند چوب و سنگ های محلی به دست آمده مواد غیر مصنوعی و غیر سمی - استفاده مجدد از ساختمان های قدیمیتر برای کاربری جدید - استفاده از بازیابی مجدد معماری برای نجات آن - استفاده کارامد از فضا (USGBC, 2002) - کیفیت شرایط کاربر (راحتی)، - کیفیت فضای داخلی (نور و هوا) - استقامت اقتصادی - کاهش ردیابی کربن - بهره وری و کارایی زمین - کیفیت معماری و تاثیر زیبایی شناسی(فضا، شکل، نور و محیط) تمامی ویژگیهای فوق الذکر جهت طراحی و ساخت ساختمانهایی برای زندگی بشر در یک محیط سالم و کارآمد، که شامل مراحل ساخت و ساز، بهره برداری، نگهداری و تخریب بر اساس برنامه های ارائه شده هدایت میشوند.
عصرهای گذشته بدون هیچ شک و تردیدی با توجه به نحوه ساخت و سازها غیر قابل انکار می باشد و شاید تنها به سبب تنوع بسیار زیاد مصالح و فن آوری های جدید در دوران معاصر چنین اصلی در ساختمان ها به دست فراموشی سپرده شده است و این بار با استفاده از مصالح گوناگون و یا با ترکیب های مختلفی از آنها، ساختمان ها، محیط را با توجه به نیاز های کاربران تغییر می دهند اصل دوم: کار با اقلیم: ساختمان ها باید به گونه ای طراحی شوند که قادر به استفاده از اقلیم و منابع انرژی محلی باشد شکل و نحوه استقرار ساختمان و محل قرار گیری فضاهای داخلی آن می توانند به گــونــه ای باشد که موجب ارتقاع سطح آسایش درون ساختمان گردد و در عین حال از طریق عایق بندی صحیح سازه، موجبات کاهش مصرف سوخت فسیلی پدید آید."