Abstract:
حیات طیبه در راستای مراحل زندگی و برخاسته از مراتب روح انسانی است. انسان موّمن در سیر متعالی و تعالی
معنوی خویش که تولدی بعد از تولد مییابد. به افاضه الهی موید به روحی میشود که حیات طیبه ثمره آن است.
اگر حیات طیبه حیاتی جدید و برتر از حیات معمولی و منشا آثاری بس ارزشمند برای انسان مومن است، در حقیقت
مومن حائز مرتبه جدیدی از روح شده که از پرتو آن روح، این حیات و آثارش پدیدار شده است. البته این مرتبه فائقه
روح - که استعداد ویژه ای بوده و اکنون فعلیت یافته است - ظهور و شکوفاییاش را از ایمان و عمل صالح میگیرد.
در حقیقت، مراحل و عوامل دستیابی به حیات طیبه از منظر علامه طباطبایی رحمه الله محور اصلی بحث و جستجو
در این نوشتار قرارگرفته است. این مقاله به روش تبیینی - تحلیلی با استفاده از آثار علامه طباطبایی رحمه الله و با تاکید بر
تفسیر گرانسنگ المیزان انجام گرفته است. در این راستا حقیقت مراحل و موانع وصول به حیات طیبه از منظر
علامه و همچنین موانع وصول به حیات طیبه مورد واکاوی و مداقه قرار گرفته است. با بررسیهای انجام گرفته
دریافت شد که: حقیقت حیات طیبه از دیدگاه مرحوم علامه، کمال حیات موجود نیست؛ بلکه اعطای زندگی جدید
است. در حقیقت پیدایش حیاتی جدید و فوق حیات معمولی و ظاهری است. حیاتی که برخوردار از نورانیت است.
این حیات، به معنای جانانداختن در چیزی و افاضه حیات به آن است. از راههای وصول به این حیات معنوی
میتوان به داشتن ایمان و عمل صالح، صبر، توکل و شکوفاکردن عقل نام برد که همه این عوامل تحت ولایت الهی و
در عالم عندیت مقدور و میسور میگردد.
Machine summary:
کلید واژهها: قرآن، حیات طیبه، ایمان، عمل صالح، افاضه حیات، علامه طباطبایی= مقدمه علامه طباطبایی= معتقد است که حیات طیبه کمال حیاتِ موجود نیست؛ بلکه اعطای زندگی جدید است؛ حیات، به معنای جان انداختن در چیز و افاضه حیات به آن است، پس این جمله با صراحت لفظش دلالت دارد بر اینکه خدایتعالی مؤمنی را که عمل صالح انجام دهد به حیات جدیدی غیر از آن حیاتی که به دیگران نیز داده، زنده میکند و مقصود این نیست که حیاتش را تغییر میدهد.
همچنین ایشان در المیزان شریف میفرماید: مراد از «احیاء» افاضه حیات و زندگی است و آیه شریفه دلالت دارد که خداوند سبحان، انسان با ایمانی را که عمل شایسته و صالح انجام میدهد با زندگی جدیدی که غیر از زندگی معمول مردم است، اکرام میکند و آثار زندگی حقیقی که همان علم و قدرت است با این زندگی جدید همراه و همگام است و این درک جدید و قدرت باعث میگردد چنین فرد مؤمنی، چیزها را چنان که هستند ببیند؛ یعنی میتواند امور و اشیاء را به دو قسم حق و باطل تقسیم کند.
در آیه اول سوره فاطر خداوند فرموده است که هر کس خواست عزیز بشود و به صلابت و پیروزی در همه ابعاد زندگانی خود برسد، بداند که عزت مخصوص خداست و تا انسان به سوی خدا حرکت نکند، عزیز نخواهد شد و به دنبال آن میفرماید: سخنِ پاک است که بالا میرود و اگر بالا رفت، عزیز میشود و انسانی که از حیات طیبه برخوردار شد، هستی و وجود او پاک و پاکیزه میشود و جانش کلمه طیب است.