Abstract:
در این مقاله پس از تنقیح دامنه معنایی و ضمن تشریح کارایی اخلاقی و زیبایی شناختی خیال، به تشریح کارایی خاص آن در تکوین و گسترش هنر انتظار توجه خواهیم کرد. نتیجه ای که از این توجه و تحلیل حاصل شده این است که خیال، به عنوان ساحتی که همواره در نقش واسطه عمل می کند، در رابطه با هنر انتظار نیز به نقش واسطه گرانه خود تعین می بخشد و زمینه تکوین و گسترش این هنر را در ابعاد اخلاقی و زیبایی شناختی خاص خود فراهم می نماید. به این ترتیب که: الف) خیال در کارکرد وجودی خود زمینه ارتقاء هنر انتظار از ساحت مادی به عالم مجردات را فراهم می کند؛ ب) از وجه معرفتی نیز خیال زمینه ای برای نقب زدن هنر انتظار از عالم محسوس به عالم معقول است؛ ج) در جنبه معنایی، خیال ساحتی است که معانی باطنی را در امتداد معانی ظاهری مستقر ساخته و این معانی باطنی را به هنر انتظار منتقل می نماید. در تمام کارکردهای سه گانه فوق، خیال زمینه ساز تربیت اخلاقی مخاطبان است و این تربیت را با تمرکز بر مضامین عشق و فضیلت، در هنر انتظار منعکس می نماید.
In this article, after spelling out the semantic domain and explaining the ethical and aesthetic efficacy of imagination, we will focus on its specific function in the development and development of the art of excitement. The result of this attention and analysis is that imagination, as an area that always acts as mediator, determines its intermediary role in relation to the art of expectation, and determines the field of development and development of this art in the moral and aesthetic dimensions. It provides its own. Thus: a) The imagination in its existential function provides the basis for the promotion of the art of expectancy from the material realm to the divine world. B) From the epistemic point of view, it is also a good idea to screw the art of expectation from the sensible world into a reasonable world. C) In the semantic aspect, imagination is a place that employs intrinsic meanings along the apparent meanings and transfers these inner meanings to the art of excitement. In all of the three functions above, imagination is the basis for the ethical education of the audience, and reflects this education by focusing on the themes of love and virtue in the art of excitement.
Machine summary:
"به این ترتیب که: الف) خیال در کارکرد وجودی خود زمینه ارتقاء هنر انتظار از ساحت مادی به عالم مجردات را فراهم میکند؛ ب) از وجه معرفتی نیز خیال زمینهای برای نقب زدن هنر انتظار از عالم محسوس به عالم معقول است؛ ج) در جنبه معنایی، خیال ساحتی است که معانی باطنی را در امتداد معانی ظاهری مستقر ساخته و این معانی باطنی را به هنر انتظار منتقل مینماید.
از این رو میتوان گفت عالم خیال با توجه به کارکرد وجودی و وجودشناختی خود _ که همان ارتقاء منزلت انسان و ارتقاء نگرش او به سمت عالم مجردات است _ میتواند زمینهای را فراهم آورد که طبق آن هنر انتظار نیز منزلت و نگرش آفریننده و مخاطب خود را به سمت عوالم متعالی وجود ارتقاء بخشد.
در واقع با قبول منزلت امام غایب عجل الله تعالی فرجه الشریف به عنوان روح عالم امکان و تفسیر نقش ولی خداوند به عنوان باطن، معنا و حقیقت امور ظاهری عالم، آموزه انتظار نیز به عنوان تعلیمی در جهت راه یافتن به باطن عالم هستی و عروج از ظواهر محسوس و مادی مورد توجه قرار میگیرد.
در جایی که یکی از اهداف هنرمندان از خلق و گسترش هنر انتظار، آگاه ساختن مخاطبان به باطن عالم و انتفال معانی باطنی زندگی در قالب اثر هنری است، میتوان گفت هنرمند متعهد به هنر انتظار نیز همان راهی را میپیماید که قوه خیال نیز حامل آن است."