Abstract:
این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین نگرش نسبت به تغییر سازمانی و استرس شغلی کارکنان با نقش میانجی تعهد سازمانی انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی و طرح پژوهشی همبستگی از نوع مدل¬یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا همدان به حجم ۷۷۷ نفر می¬باشد که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقه¬ای ۲۱۵ نفر بهعنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده¬های پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد، نگرش نسبت به تغییر سازمانی، استرس شغلی و تعهد سازمانی استفاده شد. داده¬های تحقیق پس از جمعآوری با استفاده از نرمافزارهای آماری SPSS و LISREL تحلیل شدند. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که اثر مستقیم نگرش نسبت به تغییر سازمانی بر روی استرس شغلی منفی و معنیدار بود و بر روی تعهد سازمانی مثبت و معنیدار بود؛ اما اثر تعهد سازمانی بر استرس شغلی معنیدار نیست. اثر غیر مستقیم نگرش نسبت به تغییر سازمانی بر روی استرس شغلی با میانجیگری تعهد سازمانی معنیدار نیست. در نتیجه از عواملی که میبایست در راستای کاهش استرس شغلی مورد توجه مدیران دانشگاه قرار گیرد، بهبود نگرش نسبت به تغییر و تعهد سازمانی کارکنان است.
Machine summary:
53518 چکیده این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین نگرش نسبت به تغییر سازمانی و استرس شغلی کارکنان با نقش میانجی تعهد سازمانی انجام شده است .
برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد، نگرش نسبت به تغییر سازمانی، استرس شغلی و تعهد سازمانی استفاده شد.
شمار زیادی از تحقیقات اشاره میکنند که اصلی ترین عامل شکست در طرح های تغییر سازمان نتیجه عوامل : نگرش منفی و درک کارکنان نسبت به تغییر، مقاومت در برابر تغییرات سازمانی و کاهش تعهد سازمانی میباشد )٢٠٠٧ ,Bellou ;١٩٨٨ ,Neumann Dopson (.
در نهایت یافته های این پژوهش از نقش تعهد سازمانی به عنوان میانجی بین نگرش کارکنان نسبت به تغییر و استرس شغلی حمایت نکرد )٢٠٠٥ ,Nikolaou Vakola (.
مدل مفهومی پژوهش برای نیل به هدف اصلی پژوهش و به منظور پیش بینی احتمالی وجود رابطه بین متغیرهای پژوهش با توجه به پیشینه پژوهش الگویی طراحی شده است که رابطه مستقیم و غیر مستقیم نگرش نسبت به تغییر سازمانی و تعهد سازمانی با استرس شغلی را نشان می دهد، با ارزیابی روابط میان متغیرها و معنادار بودن روابط هر کدام ، ضریب برازش الگو مورد بررسی قرار می گیرد.
با برنامه ریزی و اجرای برنامه های آموزشی در مورد افزایش سطوح استاندارد تعهد سازمانی و فراهم سازی محیطی مساعد برای فعالیت و مبادله آزاد اطلاعات با کارکنان میتوان تعهد آن ها را نسبت به سازمان بیشتر کرد که نتیجه آن افزایش نگرش مثبت به تغییر و کاهش استرس شغلی در کارکنان است .